Op 1 februari meldden de media dat in de Belgische stad Sint-Niklaas een koppel weigerde om getrouwd te worden door de nieuwe Schepen van Burgerlijke Stand, Wouter Van Bellingen. Reden: de Schepen is een zwarte. Gevolg: het hele land staat in rep en roer, en tot over onze grenzen gewaagt men over het “racistisch incident”.
Het lijkt een vrij duidelijke zaak, maar schijn bedriegt. In de ogen van Wouter Van Bellingen blijkt Sint-Niklaas een Vlaamse stad in Vlaanderen, hij voelt zich geen zwarte maar een Vlaming, en hij behoort tot de Vlaams-nationalistische partij “Spirit” . Discussies over “racisme in Vlaanderen” worden uitgebreid gevoerd naar aanleiding van dit incident.
Wie is nu Wouter Van Bellingen?
Wouter Van Bellingen is 34 jaar oud. Hij werd geboren in Rwanda en als baby geadopteerd in een Belgisch gezin. Hij heeft dus een volledig westerse opvoeding genoten. Maar er is meer.
De familie die Wouter Van Bellingen adopteerde, is een bevriende familie van August Borms, die in 1946 na twee veroordelingen wegens collaboratie werd geëxecuteerd. De grootoom van Wouter Van Bellingen was Amedee Verbruggen, een actief lid van de Vlaams-nationalistische Frontbeweging na 1918 en een persoonlijke vriend van August Borms. Amedee Verbruggen was niet alleen “op papier” verwant met Wouter Van Bellingen, maar ze behoorden echt tot dezelfde familie. Wouter Van Bellingen zegt daar zelf over:
Hoe kwam u in de Vlaamse Beweging terecht?
Het lijkt een vrij duidelijke zaak, maar schijn bedriegt. In de ogen van Wouter Van Bellingen blijkt Sint-Niklaas een Vlaamse stad in Vlaanderen, hij voelt zich geen zwarte maar een Vlaming, en hij behoort tot de Vlaams-nationalistische partij “Spirit” . Discussies over “racisme in Vlaanderen” worden uitgebreid gevoerd naar aanleiding van dit incident.
Wie is nu Wouter Van Bellingen?
Wouter Van Bellingen is 34 jaar oud. Hij werd geboren in Rwanda en als baby geadopteerd in een Belgisch gezin. Hij heeft dus een volledig westerse opvoeding genoten. Maar er is meer.
De familie die Wouter Van Bellingen adopteerde, is een bevriende familie van August Borms, die in 1946 na twee veroordelingen wegens collaboratie werd geëxecuteerd. De grootoom van Wouter Van Bellingen was Amedee Verbruggen, een actief lid van de Vlaams-nationalistische Frontbeweging na 1918 en een persoonlijke vriend van August Borms. Amedee Verbruggen was niet alleen “op papier” verwant met Wouter Van Bellingen, maar ze behoorden echt tot dezelfde familie. Wouter Van Bellingen zegt daar zelf over:
Hoe kwam u in de Vlaamse Beweging terecht?
"Mijn familie is heel Vlaamsgezind. Amedee Verbruggen was mijn grootnonkel. Ik was zijn favoriete achterneefje. Kort voor zijn overlijden kreeg ik zijn pijp. Die heb ik nog altijd. Hij vertelde vaak over de Eerste Wereldoorlog. Eigenlijk is de godsvrede die de Vlaamse beweging daarna predikte, hetzelfde als de verdraagzaamheid waar ik vandaag voor sta." (Spirit-webpagina)
De Vlaams-nationalistische roots van Wouter Van Bellingen liggen dus in de collaboratie. En zo kunnen we de timing van dit incident reconstrueren.
Als uitgesproken Vlaams-nationalistisch politicus maakt Wouter Van Bellingen een racistische trouwweigering bekend. Er ontstaat een enorme mediaheisa die ervoor zorgt dat voortaan Wouter Van Bellingen een algemeen bekende figuur wordt. De media omschrijven het incident als “racisme in Vlaanderen”, hijzelf profileert zich als zwarte Vlaming. In zijn edelmoedigheid benadrukt hij af te zien van een gerechtelijke vervolging van de trouwweigeraars wegens racisme, hij vindt zulks onnodig (het zou er nog maar aan mankeren !) en dit maakt zijn aureool volledig. Opiniemakers roepen dat ieder fatsoenlijk mens moet reageren tegen dit geval van onversneden racisme (door zes mensen) , en suggereren daarmee dat wie niet reageert onfatsoenlijk is of moreel bewustzijn mist. Een anti-racistisch massahuwelijk zal gehouden worden op 21 maart e.k., te Sint-Niklaas. Eénmaal goed bekend door al deze media-aandacht komt het nieuws dat Wouter Van Bellingen actief de kamer- of senaatslijst van de komende federale verkiezingen voor Sp.a/Spirit zal vervoegen.
Met een korte terugblik betekent dit naar mijn mening: Wouter Van Bellingen misbruikt zijn huidskleur om naar aanleiding van een klein incident (huwen of niet is overigens een privacy-aangelegeneheid waar de overheid zich niet hoeft mee in te laten) enorme media-aandacht te krijgen, de “Vlaamse zaak” sterk in de aandacht te brengen en een springplank te bouwen naar de komende federale verkiezingen.
Vele oprechte anti-racisten hebben hun afschuw laten blijken, maar al deze energie is ten dienste van de politieke carrière van Wouter Van Bellingen en van zijn Vlaams-nationalistische agenda. Ook het CGKR heeft zich in die zin laten beetnemen.
Misbruik van (goedgemeend) anti-racisme, dat is de kern van het Wouter-Van-Bellingen-incident in Sint-Niklaas.
De Vlaams-nationalistische roots van Wouter Van Bellingen liggen dus in de collaboratie. En zo kunnen we de timing van dit incident reconstrueren.
Als uitgesproken Vlaams-nationalistisch politicus maakt Wouter Van Bellingen een racistische trouwweigering bekend. Er ontstaat een enorme mediaheisa die ervoor zorgt dat voortaan Wouter Van Bellingen een algemeen bekende figuur wordt. De media omschrijven het incident als “racisme in Vlaanderen”, hijzelf profileert zich als zwarte Vlaming. In zijn edelmoedigheid benadrukt hij af te zien van een gerechtelijke vervolging van de trouwweigeraars wegens racisme, hij vindt zulks onnodig (het zou er nog maar aan mankeren !) en dit maakt zijn aureool volledig. Opiniemakers roepen dat ieder fatsoenlijk mens moet reageren tegen dit geval van onversneden racisme (door zes mensen) , en suggereren daarmee dat wie niet reageert onfatsoenlijk is of moreel bewustzijn mist. Een anti-racistisch massahuwelijk zal gehouden worden op 21 maart e.k., te Sint-Niklaas. Eénmaal goed bekend door al deze media-aandacht komt het nieuws dat Wouter Van Bellingen actief de kamer- of senaatslijst van de komende federale verkiezingen voor Sp.a/Spirit zal vervoegen.
Met een korte terugblik betekent dit naar mijn mening: Wouter Van Bellingen misbruikt zijn huidskleur om naar aanleiding van een klein incident (huwen of niet is overigens een privacy-aangelegeneheid waar de overheid zich niet hoeft mee in te laten) enorme media-aandacht te krijgen, de “Vlaamse zaak” sterk in de aandacht te brengen en een springplank te bouwen naar de komende federale verkiezingen.
Vele oprechte anti-racisten hebben hun afschuw laten blijken, maar al deze energie is ten dienste van de politieke carrière van Wouter Van Bellingen en van zijn Vlaams-nationalistische agenda. Ook het CGKR heeft zich in die zin laten beetnemen.
Misbruik van (goedgemeend) anti-racisme, dat is de kern van het Wouter-Van-Bellingen-incident in Sint-Niklaas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten