De recente uitspraak van Herman De Croo "Ik ben echt geen Vlaams-nationalist omdat ik echt niet mentaal gehandicapt ben.", heeft veel stof doen opwaaien, en bij gepikeerde Vlaams-nationalisten verschillende “achterlijke” reacties uitgelokt.
Zo vond Herman Van Rompuy van CD&V de uitspraak van Herman De Croo onvriendelijk tegenover gehandicapten. Een echt peutertuin-argument. Soms gebeurt het wel wanneer iemand roept: "Gij, stomme aap !", een derde de schelder terecht wijst met de woorden: "Zeg, de apen niet beledigen hé !". Dat is ongeveer het intellectuele "niveau" van Herman Van Rompuy.
Nog "grappiger" werd deze opmerking wanneer in een opiniestuk in verschillende kranten van vandaag Marc Van Gestel in naam van de vereniging "Opvang Tekort" een vurig Vlaams-nationalistisch pleidooi houdt voor regionalisering omwille van homogene bevoegdheidspakketten. Dat zulks ook kan door herfederalisering, telt even niet mee. "Eigen gehandicapten eerst", zal deze man blijkbaar denken. Zich lovenswaardig inzetten voor een goed doel is één ding, datzelfde goede doel voor de communautaire kar spannen, een ander.
De krant "Het Laatste Nieuws" vond het dan weer nodig aan de heiligschennis van Herman de Croo een halve bladzijde lezersbrieven te wijden. In één van deze wordt aan Herman De Croo verweten "...dat hij niet verdacht kan worden van enige Vlaamse reflex". Hoeft dat dan ? Is het vanzelfsprekend dat Nederlandstalige Belgen “Vlaamse reflexen” hebben ? Waarom dan wel, waarom zou dat “moeten”? Anti-Vlaams-nationalist zou per definitie hetzelfde als "Waals" zijn. Hoe zo? Tegenover Vlaams-nationalisme staat niet Waals, maar wel Belgisch. Herman De Croo trekt de Belgische kaart, onder meer door te stellen dat in een Belgisch parlement een Belgische meerderheid volstaat. Dat is vanzelfsprekend, maar niet voor flaminganten. Met nationale partijen en nationale kieskringen, zouden we aan het punt "Is er wel een Vlaamse meerderheid ?" zelfs niet de minste aandacht besteden.
En van de politieke zijde was ook Bart De Wever ontstemd over dit "schofferen" van zijn dierbaar Vlaams-nationalisme. Wellicht zijn de meesten volgende fijnzinnige titel (zelfs niet zinsnede) van hem vergeten uit "De Morgen" van 15 januari dit jaar, over Nederlandstalige Belgen: "Zelfs een varken schijt niet waar het eet".
Zo vond Herman Van Rompuy van CD&V de uitspraak van Herman De Croo onvriendelijk tegenover gehandicapten. Een echt peutertuin-argument. Soms gebeurt het wel wanneer iemand roept: "Gij, stomme aap !", een derde de schelder terecht wijst met de woorden: "Zeg, de apen niet beledigen hé !". Dat is ongeveer het intellectuele "niveau" van Herman Van Rompuy.
Nog "grappiger" werd deze opmerking wanneer in een opiniestuk in verschillende kranten van vandaag Marc Van Gestel in naam van de vereniging "Opvang Tekort" een vurig Vlaams-nationalistisch pleidooi houdt voor regionalisering omwille van homogene bevoegdheidspakketten. Dat zulks ook kan door herfederalisering, telt even niet mee. "Eigen gehandicapten eerst", zal deze man blijkbaar denken. Zich lovenswaardig inzetten voor een goed doel is één ding, datzelfde goede doel voor de communautaire kar spannen, een ander.
De krant "Het Laatste Nieuws" vond het dan weer nodig aan de heiligschennis van Herman de Croo een halve bladzijde lezersbrieven te wijden. In één van deze wordt aan Herman De Croo verweten "...dat hij niet verdacht kan worden van enige Vlaamse reflex". Hoeft dat dan ? Is het vanzelfsprekend dat Nederlandstalige Belgen “Vlaamse reflexen” hebben ? Waarom dan wel, waarom zou dat “moeten”? Anti-Vlaams-nationalist zou per definitie hetzelfde als "Waals" zijn. Hoe zo? Tegenover Vlaams-nationalisme staat niet Waals, maar wel Belgisch. Herman De Croo trekt de Belgische kaart, onder meer door te stellen dat in een Belgisch parlement een Belgische meerderheid volstaat. Dat is vanzelfsprekend, maar niet voor flaminganten. Met nationale partijen en nationale kieskringen, zouden we aan het punt "Is er wel een Vlaamse meerderheid ?" zelfs niet de minste aandacht besteden.
En van de politieke zijde was ook Bart De Wever ontstemd over dit "schofferen" van zijn dierbaar Vlaams-nationalisme. Wellicht zijn de meesten volgende fijnzinnige titel (zelfs niet zinsnede) van hem vergeten uit "De Morgen" van 15 januari dit jaar, over Nederlandstalige Belgen: "Zelfs een varken schijt niet waar het eet".
Maar ook flamingante journalisten lieten zich niet onbetuigd. "Mijnheer De Croo, waarom zegt u toch zoiets ?" vroeg de Vlaams-nationalistische VRT-redacteur Tim Pauwels in Terzake. En Mathias Danneels, voor zowel "Het Nieuwsblad" als voor de "Vlaamse Regulator voor de Media", zat "weemoedig en woest" te kijken naar zijn klavier, aangedaan over zoveel onbegrip ten aanzien van de voorstanders van een "proper Vlaanderen".
Eén en ander heeft te maken met Vlaams-nationalistisch estheticisme dat stelt dat Vlaanderen schoon en proper is, en België vuil en verwerpelijk. Kritiek op Vlaams-nationalisme is heiligschennis, en degenen die voor België kiezen, behoren zich te schamen, dienen te zeggen: “Excuseer, ik ben Belg”, en verdienen het uitgejouwd te worden als "collaborateurs, landverraders, nestbevuilers, vaandelvluchters, deserteurs, contra-productieven, lafaards, valsen, slippendragers, geografische Vlamingen, technische Vlamingen, onvlaamse Vlamingen, franskiljons, kruiperigen, zoete-broodjes-bakkers, onwetenden, slecht-geïnformeerden, pseudo-intellectuelen, uilen, bekrompenen, dwazen, modieuse kletsers, zeveraars, stemmingmakers, doortrapte leugenaars, ziekelijken, sentimentalisten, surrealisten, fetisjisten, zieligen, tegennatuurlijken, gefossiliseerden, oubolligen, ouderwetsen, pretentieusen, retro-, neo-, crypto-, postmoderne Belgenvriendjes, zoetigen, linkse domkoppen, domme belgicistjes, absurden, gemakzuchtigen, salonzitters, Belgische potverteerders, ..." waarvan "er nog altijd veel te veel zijn" en "alle ingebakken belgicisme moet vernietigd worden" , want zij passen niet in de Vlaams-nationalistische "Twee-Volkeren-doctrine" .
Het is nochtans nodig de zaken voor te stellen zoals ze zijn. Vlaams-nationalisme is het streven van een ondemocratische minderheid die met ondemocratische middelen ondemocratische doelen wil bereiken. In weerwil van alle Vlaams-nationalistisch estheticisme, bestaat er geen verdraagzaam of democratisch Vlaams-nationalisme, en dat mag gezegd worden. Het maakt weinig uit of het om een expliciet Vlaams-nationalisme gaat dat “meer Vlaanderen” als een doel op zich ziet, of daarentegen om een hypocriet Vlaams-nationalisme dat schermt met “hogere doelen” als concurrentiekracht, beter bestuur of het redden van de sociale zekerheid. Als de ietwat krasse of scherpe uitspraak van Herman de Croo kan bijdragen tot de deconstructie van dit flamingante estheticisme, is dat een goede zaak.
Eén van de gepikeerde Vlaams-nationalisten was, zoals reeds aangehaald, Mathias Danneels, Nieuwsblad-medewerker, maar tevens raadslid van de "Vlaamse Regulator voor de Media". Die VRM wees onlangs een klacht van de BUB af, hoeft het te verbazen? Met de VRT als propagandazender aan hun kant, hebben Vlaams-nationalisten nu wel een “voetje voor”. Dit incident toont nog maar eens aan dat het tijd wordt om het mediabeleid te herfederaliseren, of korter: VRT terug BRT.
En laten we het begrip “heiligschennis” opgeborgen laten en voorbehouden voor echt ernstige toestanden, en voorts de vrije meningsuiting respecteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten