Een aantal "verlichte" flaminganten die vergaderen rond het Gentse Gravensteen hebben een "dreigement" geschreven welk inhoudt dat als de stoute Franstaligen geen verdere staatshervorming willen, of aan de grenzen van Brussel beginnen te sleutelen, er een Onafhankelijk Vlaanderen eenzijdig mag, of beter: "moet" uitgeroepen worden.
Wat verkondigen deze Gravensteendebielen?
Wat verkondigen deze Gravensteendebielen?
- Zij zijn voor mensenrechten maar… zijn ongerust over "verkeerde" associaties van de Vlaamse Beweging met "Rechts" ;
- Zij zijn voor wederzijds respect en verdraagzaamheid, maar wie het met hen niet eens is, "mist intellectuele moed" , "is onbegrijpelijk" , kortom een onaanvaardbare toestand;
- Zij zijn tegen Vlaams romantisme, maar noemen zich, juist ja, "gravensteengroep";
- Zij zijn voor de Verlichting, en dus voor een wetenschappelijke benadering van de werkelijkheid, maar leuteren dat België is opgericht met als enig doel de Vlamingen te discrimineren, discriminantie die ongedaan werd gemaakt door de linkse arbeidersbeweging (= Cyriel Verschaeve? Juul De Winde ? August Borms? Jef Van de Wiele? Joris Van Severen ?) ;
- De taalgrens zou een staatsgrens zijn, en dat is "definitief", burgerrechten en -vrijheden zijn onbestaande, alleen territorialiteit telt: bloed en bodem, wie regeert bepaalt de (mono)cultuur.
- De staatshervorming kan alleen tot confederalisme leiden, en als dat niet lukt, dan is het separatisme de enige uitweg, voor de "redelijke" Vlaamse eisen: "Met onze Franstalige vrienden als het kan, zonder als het moet." Van eenheidsfederalisme hebben ze nog nooit gehoord.
- En het ergste van het ergste is "zelfverklaard 'progressief Vlaanderen' " dat er "onaanvaardbare" (!!) pro-Belgische meningen op nahoudt. Onaanvaardbaar in naam van de vrije meningsuiting, dat is zeker.
Wie zijn nu deze Gravensteendebielen?
Etienne Vermeersch, Jan Verheyen, Frans-Jos Verdoodt, Piet van Eeckhaut, Jef Turf, Bart Staes, Johan Sanctorum, Jean-Pierre Rondas, Yves Panneels, Chris Michel, Bart Maddens, Paul Ghijsels, Paul De Ridder, Dirk Denoyelle, Peter De Graeve, Eric Defoort, Jo de Caluwe en Ludo Abicht
Proficiat voor deze knoeiers ! Zij bewijzen eens te meer dat flaminganten een moreel minderwaardige sub-etnische groep "der échten" in onze samenleving vormen.
2 opmerkingen:
De meeste huidige Europese staten, België is daarop geen uitzondering, hebben het licht gezien in de 19de eeuw of vroeger. Democratie was toen nog een marginaal gegeven en staten werden gevormd of misvormd via oorlogen, annexaties, gearrangeerde koninklijke huwelijken of bloedige staatsgrepen of revoluties. Sinds de 19de eeuw heeft de democratie sterk en overduidelijk wortel geschoten en is het niet verwonderlijk dat de druk op die oude staten om meer rekening te houden, zich te hervormen en te schikken naar wat de burgers echt willen alsmaar groter is geworden. Zowel in België als Frankrijk, Groot-Britannië, Turkije, Spanje en elders zijn sterke socio-culturele en politieke regionalistische onderstromen aanwezig. Niet luisteren naar die miljoenen wakkere burgers kan alleen maar een democratisch deficit veronderstellen. Onze vele nationale staten waren geen democratisch project. Het project van een verenigd Europa daarentegen is het wel. Dit democratisch project voor een Europa zonder oorlog en zonder grenzen vraagt om te luisteren naar het veelstemmig koor van Vlamingen, Brusselaars, Walen, Duitstalige Belgen, Bretoenen, Corsicanen, Catalanen, Schotten, Ieren, Basken, Koerden, ... Alleen zo kan Europa haar rijke en veelkleurig lappendeken van talen en culturen vrijwaren, behouden en vertroetelen en de assimilatie via een een alsmaar globaliserende wereld door de grote dominante talen, culturen, staten of blokken van een gepast antwoord voorzien. De wens van de meeste van onze burgers om die veelzijdige talen en culturenrijkdom te behouden, geruggesteund door onze democratisch verkozen volksvertegenwoordigers, vraagt om staatshervormingen in verschillende Europese staten en om een Europa van de regio's. Eenheid in verscheidenheid vraagt om erkenning van die verscheidenheid.
Henry Wilder, redacteur van DE LEEUW EN DE HAAN
http://www.deleeuwendehaan.be
U schrijft: "Eenheid in verscheidenheid vraagt om erkenning van die verscheidenheid."
Dat is zeker zo, maar alleen behoeft men die verscheidenheid niet te vertalen naar territorialiteit. Burgerrechten bereiken hetzelfde doel, zelfs beter, omdat ze de keuzevrijheid van het individu binnen die culturen respecteren. Volkerendenken miskent individuele zelfbeschikking en het recht op afvalligheid.
Met het territorialiteitsbeginsel is nog nooit pacificatie bereikt, met burgerlijke vrijheden wel. (zie posts over "Naar een modern België). Het territorialiteitsbeginsel is eerder een archaïsch bestuursmiddel van Karel V dat de toenmalige godsdienstoorlogen mede veroorzaakt heeft.
Multicultureel burgerschap is een beter middel tot pacificatie en tegelijk vrijwaring van de verscheidenheid in de samenleving.
Uw stelling "Alleen zo kan Europa haar rijke en veelkleurig lappendeken van talen en culturen vrijwaren" is dus fout, want er bestaan alternatieven, die als alternatief adequater zijn.
Een reactie posten