21 maart 2008

UITSCHOT ZOEKT VOORZITTER

Nu Etienne Schouppe verwijderd werd wegens onvoldoende N-VA-fiel en hij samen met Jo Vandeurzen een mandaat vervult binnen de nieuwe regering "Leterme I", zit CD&V zonder voorzitter. En dus schuift de "CD&V-partijtop" een nieuwe kandidaat voorzitter naar voor: Euro-parlementslid Marianne Thyssen.

De vraag is nu of die illustere-onbekende CD&V-partijtop opnieuw zijn standaard-chantage zal gebruiken: "Marianne, je mag niet weigeren, want dat kan worden gezien als een afwijzing !". Om het CD&V-afwijzingstaboe te vermijden, bestaat er een even eenvoudige als duidelijke formule: "Kiss my ass". Een voorstel of een uitnodiging immers staan haaks op eisen en (morele) dwang.

"Kiss my ass" is in de huidige context dan ook een geschikte anti-CD&V-slogan.

Maar, "in geval van…" , zal Marianne Thyssen het kartel dan behouden ? Bart De Wever was al geërgerd over het zelfstandig handelen van zijn kartelpartner bij het verdelen van "de postjes" en mijn stelling "Wie samenwerkt met een krapuul als Bart De Wever is eveneens een smeerlap, rot uitschot." , blijft onverminderd gelden.

We zullen zien.

Met Marianne Thyssen als CD&V-voorzitter, blijft de UNIZO-connectie met CD&V in elk geval intact. Maar past Marianne Thyssen in het streven naar "Vlaanderen, flamingantendictatuur" van haar partij? Wordt haar eigenlijk enige keuze gegund?

De voorgeschiedenis van CD&V ligt bij de "Vlaamse Concentratie", een verbond uit de jaren dertig van de vorige eeuw, van KVV, VNV, Verdinaso en Rex-Vlaanderen, opgezet en bezield door Gaston Eyskens als verkapt-fascistische formatie tegen het communisme. Na WOII veranderde deze partij (KVV/VNV) van naam werd ze omgedoopt tot CVP, een partij die nooit haar sympathie voor haar vroegere vrienden-collaborateurs verloren heeft. Steeds pleitte ze voor amnestie, tot en met een samenwerking in de jaren negentig tussen CVP en VU. Diezelfde Gaston Eyskens ligt aan de basis van de 40 jaar communautaire afbraakpolitiek, waarvan we anno 2008 de desastreuze gevolgen zien.

Waar staat CD&V vandaag voor ?

CD&V staat voor censuur, een drang naar zuiverheid en de miskenning van menselijke zelfbepaling. De feminatheek LP-Boon mocht niet tentoongesteld worden. Op internetfora mag de waarheid over CD&V-politici niet gezegd worden, want dat heet "schelden". Roken en alcohol zijn voor CD&V strafbaar. "Kwakzalvers" moeten opgevolgd worden en "pedagogische tikken" kunnen niet. Els Schelfhout en Pol Van Den Driessche vallen hierbij op.

CD&V staat voor Vlaams-fundamentalisme. "De Vlamingen" zijn Gods uitverkoren volk die door het godslasterende België gedwongen worden om samen te leven met een ongelovig en volkomen vreemd volk: "De Walen". "Vlaming" is een synoniem voor "katholiek", of minstens "Abrahamistisch". "Zuiver-keurig Nederlands" als taal is een morele plicht, welke kennis aan iedereen moet opgedrongen worden via leer- en inburgeringsplicht. Vlaanderen moet een (deel)staat worden en met het oog daarop bereidt CD&V al jaren een confederale staatsgreep voor: de “copernicaanse revolutie” van Kris Peeters. Verder denk ik hierbij aan Jo Vandeurzen, Eric van Rompuy, Luc Martens, Luc Van den Brande, Ludwig Caluwé en Ludo Helsen.

CD&V staat voor propaganda. "Kris Peeters gaat voorstellen uitwerken om de internationale gemeenschap "gericht" te informeren over heikele punten uit het Vlaams beleid die een impact kunnen hebben op de beeldvorming over Vlaanderen in het buitenland." , lezen we in de krant. Ook hier geldt het afwijzingstaboe: het is blijkbaar verboden CD&V, en "Vlaanderen" ten gronde af te keuren, want "iedereen moet mee" .

CD&V staat voor "economisch-rechts". Vele voorstellen (eisen ?) staan in functie van activering, arbeidsplicht en consumptiedwang, zoals de dienstplicht, genderquota of dienstencheques.

CD&V staat voor "popularisme", in de dubbele betekenis van het woord: CD&V onderschrijft volkerendenken, en CD&V wil macht veroveren en bestendigen via al dan niet gemanipuleerde of afgedwongen "populariteit". Popularisme staat zo voor “populair-isme”: van mediavedet tot politicus. Popularisme staat bekend als "politiek correct populisme", "populisme" is niet weinig een synoniem voor "extreem-rechts", en dus is popularisme niets minder dan "politiek correct fascisme" . Die term, "politiek-correct fascisme" past dan weer wonderwel als gegoten bij de persoonlijkheid van verschillende CD&V-BV’s, zoals bv Eric Van Rompuy en Pol Van Den Driessche.

CD&V staat voor "personalisme" en "communitarisme", dwz voor de leer die verkondigt dat de mens niets is buiten de gemeenschap waaraan hij verbonden is. Een miskenning van de menselijke autonomie van de "gewone burgers" ten gunste van de dictaten van de vertegenwoordigers van die gemeenschap, uiteraard. Hier denken we aan de potsierlijke teksten van de Augustinus-freak Wouter Beke.

CD&V/N-VA, het kartel van "flamingant uitschot" en "politiek-correcte fascisten" , staat dus voor allesbehalve appetijtelijke politieke ideologie en praktijk. Wie wil daar nu voorzitter-marionet van worden? Deze Marianne al zeker niet:

Geen opmerkingen: