9 september 2009

DE RAAD VAN SHARIA

Onze justitie is rot tot op het bot en verspreidt een ondraaglijke stank van ontbinding. Dat is een algemeen bekend en droevig feit, maar daarom niet minder waar. Het advies, gisteren, van de Auditeur van de Raad van State om de neutraliteitseis (het zgn "hoofddoekenverbod") te schorsen, is daar een treffend voorbeeld van.

Het "hoofddoekenverbod" moet geschorst, aldus de Auditeur, omdat het een machtsoverschrijding zou zijn van een gedecentraliseerd bestuur. "Les excuses sont faites pour s'en servir", geldt immers ook in de rechtspraak van de Raad van State.

Het gaat om een advies in kortgeding. Daartoe is noodzakelijk dat de eiser niet alleen schade kan aantonen, maar tevens kan wijzen op een reëel en dringend gevaar op onherstelbare schade, die alleen door een arrest van de Raad van State kan vermeden worden. Men kan speculeren wat dit dringend gevaar kan zijn in deze: dat de moslima's, na het afzetten van hun hoofddoek, vanwege hun afgedwongen godslastering ("shirk") in de hel gaan belanden ? Is dat een "reëel" gevaar ? Dat gehoofddoekte leerlingen leerachterstand oplopen? Wiens verantwoordelijkheid is dat? Van hun ouders toch, of niet ?

Men zou kunnen denken dat de Auditeur door zijn demarche de inrichtende machten wil stimuleren om een algemene regel te treffen inzake de neutraliteitseis, inzake het "hoofddoekenverbod", dwz gecentraliseerd. Daar is zeker een debat over mogelijk, maar dat is een politiek debat, waar de Auditeur zich, vanwege de Scheiding der Machten, niet mee te moeien heeft. Als er iemand is die in deze zijn macht overschrijdt, dan is het wel deze Auditeur van de Raad van State, want met zijn advies stelt hij een politiek feit. En wat opportunisme om niet elke week dezelfde zaak te moeten overdoen, zal niet ver weg zijn.

De verdedigers van de neutraliteitseis worden in de regel geïntimideerd door moslimfundamentalisten. Niet verwonderlijk dat niet weinigen grijpen naar het "systeem paraplu", zich niet uitspreken in persoonlijke naam, en steeds verwijzen naar raden die gezamenlijk zullen beslissen. De Auditeur, neem ik aan, volgt deze houding door in persoonlijke naam een anti-hoofddoek-houding te vermijden. Dit mag een menselijk begrijpelijke lafheid zijn, maar voor een magistraat van de Raad van State, die de rechtsstaat vertegenwoordigt, is zulks volstrekt onaanvaardbaar.

Hoe dan ook, het kwaad is geschied. De Auditeur heeft als "juridisch specialist" in de feiten de kant gekozen van arrogante moslimfundamentalisten, die zijn advies als precedent zullen blijven aanwenden. Het advies van de Auditeur is daarmee historisch, maar dan wel in de aanstootgevende betekenis van het woord. Terwijl dagelijks westerse soldaten sneuvelen in Afghanistan in hun strijd tegen de Taliban, ondermijnt de Auditeur de positie van wie hier in ons land dezelfde strijd voeren. Het advies van de Auditeur is dan ook een smet op de nagedachtenis van alle slachtoffers van moslimfundamentalisme. De auditeur blijkt een vriendje van Al Qaida. Niet voor de eerste keer overigens.

Om al deze redenen, verdient deze Auditeur, zijn advies, en naar alle waarschijnlijkheid na nu vrijdag de Raad van State zelf, alleen ons aller misprijzen.

Geen opmerkingen: