22 april 2010

DE SUL VAN VLAANDEREN

Alexander"-alles-voor-mij-en-niks-voor-een-ander" De Croo, het pretentieus etterjong van VLD, kon geen betere voornaam hebben. Hij is de reïncarnatie van 18de eeuwse slavenhandelaars die "uitbuiting en mishandeling met het oog op eigenbelang" verwart met liberalisme. Een hyper-kapitalistische freak van klasse één. (Foto hiernaast: de slip van Alexander De Croo op 22 april 2010)

De motivatie die hij gaf om VLD terug te trekken uit de federale regering was dan ook een joke. "Om zich te kunnen concentreren op de echte problemen". Alsof er nog te besturen valt na een Vlaams-fascistische machtsgreep tegen België. Met wie ? Waarover ?

Applaus kreeg het etterjong Alexander genoeg: van Vlaams Belang, van het al even fascistische N-VA, van ieder "Vliegt de blauwvoet"-sympathisant, en ter zijner ere werd vandaag de Vlaamse Leeuw gezongen in het federaal parlement. Vanaf nu is VLD een actief element in de wording van Vlaanderen-fascistenland. Want "Wij zijn een Vlaamse partij" wist hij te vertellen.

Wat drijft een sul als Alexander De Croo tot de politieke misdadigheid om in volle economische crisis een regering te laten vallen?

Het antwoord is eenvoudig. Op geen enkele manier is "open-VLD" nog een politieke formatie van liberalen en democraten die uit een bepaalde, Vlaamse, regio afkomstig zijn. VLD is zelfs helemaal geen politieke partij meer, maar een politiek bedrijf, "VLD.com". VLD staat voor een politieke business, een corporatief van "vld-ers" of van "flamingante egoïsten", en sinds vandaag definitief ook van flamingant krapuul. Zie daar de motivatie: staatsverantwoordelijkszin is Alexander De Croo volkomen vreemd.

Maar ja, eigen schuld dikke bult: partijvoorzitterschap laat men niet over aan infantiele cowboys. Wie Alexander De Croo gebracht hebben waar hij zit, dragen dus ook in deze een verpletterende verantwoordelijkheid, alsook diegenen die er zich, uit vrees voor hun "carrière", van binnenin de VLD niet tegen verzet hebben.

Geen opmerkingen: