NOTA VANDE LANOTTE: FLAMINGANTENDREK

Johan Vande Lanotte is een koele minnaar van menselijke vrijheid. Als hij de samenleving meer dwangmatig, verstikkender en wat meer totalitair kan maken, is hij er steeds als de kippen bij. Dat geldt niet minder voor de communautaire nota die hij afgelopen maandag afleverde.

Een detailkritiek is uiteraard onmogelijk, en, zelfs al zou de informatie daartoe beschikbaar zijn, zou ze verzanden in welles-nietes debatten. De nota in het licht van volgende 10 filters bekijken, toont echter duidelijk dat zij niet deugt.

1. "To Baert or not to Baert" ?

De "Nota Vande Lanotte" is perfect in lijn en consistent met de flamingante Baert-doctrine, die op termijn moet leiden naar de volledige afbraak van België, en die leert dat een "verdere staatshervorming" moet beantwoorden aan de norm van de staatsafbraak.

2. Splitsing van Justitie

Het valt op dat de Vlaams-integristen van in den beginne aanstuurden op de regionalisering van Justitie. Waartoe? Waarom ? Om het flamingante taalfascisme te kunnen realiseren ? Of het flamingante gezondheidsfascisme ? Laat ons daarbij denken aan het voorbeeld van Spanje, waar levensvatbare foetussen legaal gedood worden, maar waar het verboden is te roken omdat het ongezond zou zijn. Het Vlaams-fascisme beoogt vooral op "manieren-allerlei" de schending van de privacy, een eigen justitie zal daar niet vreemd aan zijn.

3. Arbeidsplicht en consumptiedwang

Johan Vande Lanotte behoort tot diegenen die consumeren tot burgerplicht verheven hebben, dwz iedereen moet hamburgers vreten om al doende de lege staatskassen te vullen. Hetzelfde geldt voor arbeid, die niet langer een expressie is van ambitie, maar van een soort civiele dienstplicht. Individuele zelfbeschikking is een begrip dat Johan Vande Lanotte niet begrijpt, en daarom is hij voorstander van heksenjachten op werklozen door middel van regionalisering van beleid omtrent arbeidsmarkt.

4. De "Nota Vande Lanotte" bevat geen herfederaliseringen.

5. De "Nota Vande Lanotte" bevat geen federale kiekring.

6. De "Nota Vande Lanotte" bevat geen minderhedenrechten, nochtans een Europese eis.

7. De "Nota Vande Lanotte" bevat geen verdieping van de democratie.

8. De afschaffing van de senaat

Geen verdieping dus van de democratie, wel integendeel. Voorzien wordt de afschaffing van de senaat, die zou vervormd worden tot een soort internationale conferentie tussen "De Vlamingen" en "De Walen". Kan men het zich nog idioter inbeelden ? Maar, erger: daardoor ontstaat een éénkamerstelsel, dat princpieel minder democratisch is, en geboetseerd op de freaks van de partijtucht. Voor hen is de senaat tijdverlies, uiteraard.

9. Schending van het gelijkheidsbeginsel

Gelet op het voorgaande is het niet overdreven om te spreken van het einde van de rechtstaat. Wanneer belangrijke beleidspunten zoals arbeid, justitie, gezondheid, kinderbijslag,… afhankelijk worden van het dorp waarin men woont, is subsidiariteit discriminatie geworden.

10. Onduidelijkheid over gewesten of deelstaten

De flamingante propaganda spreekt steeds over overheveling van bevoegdheden naar "de deelstaten". Probleem daarbij is dat er in België geen deelstaten bestaan. Dus: waar naartoe gaan de bevoegdheden, na hun regionalisering ? Krijgen we een "België met twee" of een "België met vier" ? Wat is daarbij de hiërarchie van bevoegdheden?

Kortom, de "Nota Vande Lanotte" had net zo goed door het vulgair uitschot van N-VA geschreven kunnen zijn. Daar blijft de kern van de zaak: eerbare mensen weigeren elke vorm van onderhandeling met de Vlaams-fascisten van N-VA. Dat maakt de politici van de zes andere, met-N-VA-onderhandelende partijen, tot moreel minderwaardige creaturen.

Ik heb het al geschreven en herhaald: zo lang de politici hun eerbaarheid niet herontdekken, en beginnen werken aan een regering zonder N-VA, komt er geen oplossing voor de huidige politieke crisis van België.

En die oplossing komt er zeker niet met de flamingantendrek van Johan Vande Lanotte.

Post Scriptum - 6 januari 2011:

De" Nota Vande Lanotte" wordt beschouwd als "niet aanvaard" door N-VA en CD&V, wegens "niet-Vlaams genoeg". Daarover heerst enigszins verbijstering en verontwaardiging, nochtans ligt de echte schuld en verantwoordelijkheid bij al wie N-VA aan de onderhandelingstafel wil: als N-VA geen deel uitmaakt van de regeringsonderhandelingen, kan ze die ook niet blokkeren.

M.a.w. elk politicus die stelt dat een regering zonder N-VA "onmogelijk is", is door die leugen schuldig aan het mislukken van de meer dan noodzakelijke vorming van een nieuwe regering. Hetzelfde geldt voor elk medium, in het bijzonder de VRT en de krant "De Standaard", die door permanent misleidend taalgebruik en inhoudelijke propaganda dezelfde leugen ingang willen doen vinden. Hetzelfde geldt voor de politieke keuzes van "Albert II, de Collabo", die maar blijft weigeren de opdracht te geven tot de vorming van een regering zonder N-VA.

N-VA is een partij van fascistisch uitschot en politiek krapuul. De verantwoordelijkheid van wie diezelfde N-VA per se wil betrekken bij de regeringsonderhandelingen, is er echter daarom niet minder om.

Lees ook:

Zonder N-VA: de beste keuze (augustus 2010)

Een nieuwe regering in 5 stappen (oktober 2010)

Post Scriptum - 7 januari 2011:

Een kleine bloemlezing van onverantwoordelijken uit de Wetstraat, die ons land aan de rand van de afgrond brengen omdat ze niet ophouden de N-VA te willen betrekken bij de regeringsonderhandelingen:

• Wouter Van Besien (10/10/2010): "Niet in een regering zonder N-VA"
• Paul Magnette (21/10/2010): "Een regering zonder N-VA is politiek niet haalbaar. N-VA en PS hebben de verkiezingen gewonnen, dus moet je met die twee partijen verder"
• Herman De Croo (22/10/2010): "Coalitie zonder N-VA ondenkbaar"
• Frank Vandenbroucke (23/20/2010): " "Geen regering zonder N-VA"
• Yves Leterme (6/12/2010): "Ik zeg u heel duidelijk dat de CD&V niet in een regering stapt zonder de N-VA."
• Joelle Milquet (07/12/2010): "Regering mét N-VA eind januari"

...en met hen een heleboel andere "minables" in pers en politiek. Zij dragen de schuld van de politieke impasse en haar gevolgen voor de bevolking. Wat we nodig hebben is een regering zonder N-VA , een regering van nationale eenheid.