23 juni 2011

BART DE WEVER, FASCIST

Laat ons nu eerlijk zijn, of sociale afbraak en aantasting van burgerrechten georganiseerd worden door het project "Onafhankelijk Vlaanderen" of door het project "Verenigde Staten van Europa", het resultaat is hetzelfde: u wordt gekloot. Guy Verhofstadt, Wilfried Martens en Bart De Wever staan in essentie voor de uitvoering van dezelfde agenda, nl. de ontmenselijking van de samenleving.

In het huidige Europa is er geen groter vijand van de burgerlijke vrijheden dan Guy Verhofstadt. Hij is de belichaming van de groeiende Europese dwangmaatschappij geworden. Wilfried Martens van zijn kant heeft geen problemen met de aanwezigheid van fascisten in de EVP, want die maken zijn Europese fractie "groot". "Als ze maar voor Europa zijn" is zijn motto, de rest is bijzaak. Het is een alliantie-politiek die het katholicisme al voert sinds de tijd van Constantijn.

Het criterium van vandaag, op de as "nationalisme – eurofilie" is of men nationalist is (lees: "anti-Europees" ) of niet. De nieuwe norm heet: Goed = pro-Europa; Slecht = anti-Europa. Daarbij durven Europeanen als Guy Verhofstadt zich zwaar vergalopperen in fantasmes, over een Europa dat (n)ooit heeft bestaan maar verdeeld werd door het verderfelijke 19de eeuwse nationalisme. Hij mag het mij eens tonen op historische kaarten, dat "Oer-Europa" van voor 1800, Guy De Gentse.

Vlaams-nationalisme en Euro-nationalisme zijn twee zijden van eenzelfde kwaad, van de onvrije, misantrope samenleving. Daarom ook is er zo veel weerstand om Bart De Wever (en de N-VA) te benoemen voor wat hij volgens duidelijk aantoonbare en objectieve criteria is: een fascist "pur et dur".

Om er eentje te noemen: Bart De Wever is voorstander van een sterk gecentraliseerd Vlaanderen (onafhankelijk of confederaal, als gevolg van de combinatie van interne en externe staatshervorming) op basis van een polariserende haatcultuur tegen het "on-Vlaamse". Let wel: een zo geheten "slechte Vlaming" hoort niet bij dat gehate "on-Vlaamse". Een "slechte Vlaming" die voorstander is van een "warm Vlaanderen" is op zijn manier ook voorstander van "een Vlaanderen", en op die manier ook een "goede Vlaming". De haat van Bart De Wever richt zich niet tegen hen, maar tegen alles en iedereen binnen het Vlaams Gewest dat zich qua identiteit niet refereert als Vlaams, maar als Belg, kunstenaar, Franstalige, … of als mens zonder meer.

Polarisering die de samenleving in vijandige kampen verdeelt, Bart De Wever is er tuk op. "Dat trekt aan". Het doet wat denken aan straatbendes waarvan de leden nooit individueel, maar steeds in groep opereren. Wie de wereld verdeelt in kampen, en baas is van één kamp, is een beetje baas van de wereld. Dat zulks ten koste gaat van veel menselijk welzijn, dat zal hem worst wezen.

Is Bart De Wever een fascist ? JA. Moet er met hem onderhandeld worden ? NOOIT. Wie zaken doet met Bart De Wever (zoals o.m. Charles Michel en Alexander De Croo), verliest zijn menselijke waardigheid en wordt moreel inferieur. Alleen vulgaire opportunisten en platte kapitalisten hebben daar geen problemen mee.

Post Scriptum (25/06/2011)
De actualiteit van de voorbije dagen leverde mooi illustratiemateriaal over de fascistische persoonlijkheid van Bart De Wever.

Zo legde Olivier Maingain het terechte verband tussen Bart De Wever en extreem-rechts ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Begrijpelijk, want N-VA is niets minder dan een ge-update VNV. Bart De Wever reageerde als in zijn gat gebeten, en toonde nog eens goed hoe hij omgaat met kritiek: vernietiging door intimidatie.

Allereerst verzocht hij Charles Michel om Olivier Maingain fijn te malen in het kader van de MR. Charles Michel reageerde gewillig, alsook Gérard Deprez, maar het mocht niet baten, want in tegenstelling tot die twee heeft Olivier Maingain wel een ruggengraat.

Dan maar naar de VLD. De bruin aangebakken Vlaams-Belang sympathisant van Joodse afkomst, André Gantman, schreef een walgelijk opiniestuk waarin hij, aldus "De Standaard" Maingain takkelt. "Joods Actueel", waar het stuk verscheen", haastte zich om te bevestigen dat het om een persoonlijke mening van André Gantman ging.

Ook de andere partijvoorzitters reageerden niet om Olivier Maingain af te vallen, dus schakelde Bart De Wever zijn vriendjes in bij het Brussels parket. Was er toch niet die ene Jan Met De Pet in Tubize die wat straffe mails naar Bart De Wever had gestuurd, de brave man kreeg onmiddellijk de volledige justitie over zich heen. Die "Belgische" justitie heeft geen tijd om assisenzaken naar behoren af te werken, maar Bart De Wever ter wille zijn, moet altijd kunnen.

Herinnert er zich iemand het Spaghetti-arrest ? Het toenmalig geleuter over Scheiding der Machten en Onafhankelijkheid van de Rechtspraak ? Dura lex sed lex ? Tja, tja, het kan verkeren. Een overijverig magistraat die zich laat misbruiken voor de politieke agenda van Bart De Wever, kan dat wel in een democratische rechtstaat ? Het voorval toont in aanvulling ook goed waar onze justitie voor staat: waardeloos, groot in kleine zaken, klein in grote zaken en rot tot op het bot.

Al bij al blijkt Bart De Wever zich een instituut te wanen dat bevoegd is om te oordelen over "de grenzen van het fatsoen". In een democratie bestaan zulke instituten niet (het zou een schending van de privacy betekenen), laat staan dat een politicus ze zou belichamen.

Kortom: wie documentatie zoekt rond het thema "Bart De Wever, fascist", de actualiteit levert die "en masse".

Post Scriptum (26/06/2011)
Het blijft toch verbazen hoe gemakkelijk Bart De Wever op z'n wenken bediend wordt. Vandaag bevestigden de voorzitters van de Nederlandstalige niet-N-VA-partijen hun vaste positie als rasechte kontenkruipers, pal achter hem.

Nochtans is het een objectief gegeven dat Bart De Wever tot het vulgairste uitschot uit de menselijke geschiedenis behoort. Dat is kwestie van feitelijkheid. De gewilligheid van de niet-N-VA-voorzitters is niet normaal, en wat niet normaal is, vraagt om een verklaring.

Eén element uit die verklaring is de minderwaardige persoonlijkheid van die partijvoorzitters. Een ander element is cultureel integrisme als reactie op de globalisering. Nog een ander is het feit dat Bart De Wever, zoals hier uiteengezet, een protégé is van de Europese Unie.

Paradoxaal genoeg bewijst die "Vlaamse eensgezindheid" nogmaals het verschijnsel "Vlaanderen-fascistenland".

Geen opmerkingen: