N-VA: UITERAARD EEN GITZWART FASCISTISCHE PARTIJ

Flamingant-weldenkend Vlaanderen hangt in de gordijnen over de Kersttoespraak van Albert II. Hij riep immers op tot waakzaamheid tegenover groeiend populisme, en maakte een vergelijking met de jaren dertig van vorige eeuw. Daarmee wordt in de eerste plaats de partij en de persoon van Bart De Wever met de vinger gewezen, maar N-VA voelde zich niet geviseerd, en was toch beledigd tegelijk. Welke van beide reacties is nu de officiële N-VA-reactie op deze Kersttoespraak ?

Ook academici reppen zich om te zeggen dat Albert II "te ver" is gegaan. Het is een beetje verwonderlijk: toen, drie jaar geleden, Jan Peumans als parlementsvoorzitter in dienst het verzet tijdens WOII crapuul van 't straat noemde, reageerde in academische en politieke kringen…niemand.

Het is heel verwonderlijk: het Vlaams-fascisme is een fascisme zonder oppositie. Vlaams-fascisme  kan zelfs rekenen op de uitdrukkelijke sympathie van wie normaal geacht wordt een tegenstander te zijn: progressieve academici. Het Vlaams-fascisme is dan ook, net als het Italiaans fascisme van Mussolini dat was, een fascisme dat geïnitieerd wordt door ondernemers en intellectuelen. Anders gezegd: luister nooit naar "Vlaamse" academici, want het zijn  intellectuele zakkenrollers.

De woordkeuze van Albert II is toch enigszins zorgwekkend omdat ze een belangrijk deel wishful thinking bevatte. Hij riep op tot waakzaamheid. Waakzaamheid vooronderstelt echter de aanwezigheid van een actie- of rampenplan. Wel: zulk een anti-Vlaams-fascisme-plan bestaat niet, sterker, het is hoogst problematisch.

Een eerste stap van zulk plan zou kunnen zijn dat de niet-N-VA-partijen eindelijk beslissen hoe ze tegenover N-VA staan. Nu is hun houding tegenover N-VA één en al verwarring: terwijl de ene zijn afschuw uitspreekt over N-VA of Bart De Wever, sluit een andere binnen de zelfde partij een bestuursakkoord met diezelfde N-VA: waar is de partijlijn in deze ?

Bij wijze van tweede stap zou men de Nederlandse Regering op het matje kunnen roepen. Er bestaan immers twee soorten Nederlanders. Als eerste zijn er Nederlanders die de integriteit van België, in Europese context, volkomen respecteren. Ten tweede zijn er de Nederlanders die actief met de flaminganten samenwerken om België als Natie te destabiliseren. "Bol.com" is een goed voorbeeld van een Nederlands anti-Belgisch  bedrijf. Ook de Nederlandse Regering voert ten aanzien van België een uitgesproken destabilisatie-politiek  door het afsluiten van BINATIONALE (!!) akkoorden met "Vlaanderen". Het taalgebruik op de NOS is ook anti-Belgisch, aangezien daar een Nederlandstalige Belg standaard "Vlaams" genoemd wordt. Ik denk niet dat een tweede voorbeeld bestaat binnen de Europese Unie waarbij één lidstaat een andere lidstaat actief wil ondermijnen.

Het voornemen in Mechelen - mijn thuiststad die net als vele andere Nederlandstalige steden op 1 januari 2013 een Vlaams-fascistisch bestuur krijgt - om het Conges van Wenen te vieren in 2015, is een duidelijke expressie van een Vlaams-Nederlandse anti-Belgische intentie.

Verwonderlijk is  niet dat meer en meer mensen N-VA fascistisch noemen. Voor dat verschijnsel is immers een heel eenvoudige verklaring: N-VA is objectief  fascistisch. Wat wel als erg verwonderlijk beschouwd mag worden, is het feit dat velen denken dat N-VA geen fascistische partij is, of zich zelfs beledigd weten door de suggestie alleen al. Dat geblokkeerde inzicht vraagt om een sociologische verklaring. Waar komt die veralgemeende zinsverbijstering vandaan? Waarom denken zo velen dat het monster Bart De Wever een Engel is ? Welke massa-manipulatietechnieken worden er gebruikt om deze waan in stand te houden ?

En dus, naar aanleiding van de voorzichtige verwijzing van Albert II naar populisme, aan al wie ziet dat citroenen geel zijn: wat is uw stappenplan tegen N-VA en  tegen Vlaams-fascisme in het algemeen?

DE OORLOGSVERKLARING VAN BART SOMERS

Onder de misleidende titel "Samen werken aan een beter Mechelen" stelde Bart Somers deze week zijn derde bestuursakkoord voor, dit maal voor de periode 2013-2018. Het is een 62 bladzijden tellend document  dat voor komende generaties van historici boeiende documentatie zal opleveren over het actuele maatschappelijke verschijnsel "Vlaams-fascisme". In de pers verschenen tevens enkele hoofdlijnen van het toekomstige beleid, punten die op zich al de essentie weergeven van het "Mechelen volgens Bart Somers".

Zo is het de bedoeling van Bart Somers om Mechelen te "herkneden". Het is een betekenisvolle term, want het is wel de taak van een democratische overheid om voor de burgers ontplooiingsremmingen weg te nemen en hen van middelen te voorzien, maar niet om hen te kneden, laat staan om hen te "herkneden". Een ambitie tot het  kneden van de burgerbevolking is een eigenschap van totalitaire regimes. Dat Bart Somers een liberaal zou zijn, is dan ook een smakeloze mop.

Verder kunnen we lezen dat één van de doelen van dit "herkneden", het creëren is van een "Vlaamse Nederlandstalige stad die diversiteit omarmt". Een "Vlaams-Nederlandstalige-Diversiteit" is zoiets als een "Monoculturele-Multiculturaliteit" , het spreekwoordelijke "Rond Vierkant". In de geest van Bart Somers bestaat echter geen diversiteit: het persoonlijkheidstype  "Hardwerkende Vlaming" is voor Bart Somers wat het "Blond Haar Blauwe Ogen-type" was voor de Nazi's.

Een instrument dat het komende stadsbestuur van Mechelen wil gebruiken tot die genoemde herkneding van Mechelen tot een Vlaamse Nederlandstalige stad die diversiteit omarmt, is de ambitie om van de thuistaal van de Mechelaars het Nederlands te maken.

U leest goed: de thuistaal. Het gaat niet over het ter beschikking stellen van lessen Nederlands die op basis van vrije wil kunnen gevolgd worden. Het gaat niet over het aanmoedigen of stimuleren van taalkennis of taalvaardigheid. Het stadsbestuur van Mechelen wenst zich te moeien met de daadwerkelijk gebruikte thuistaal van de inwoners. Die ambitie is uiteraard een  machtsoverschrijding van het stadsbestuur die aanvechtbaar is voor de Raad van State, want dit zou een verregaande inbreuk op de grondrechten van de Mechelaars betekenen.

De thuistaal-ambitie is wel een treffende indicator van Vlaams-fascisme.

Deze drie punten zijn al voldoende voor een gepast  besluit. Bart Somers is duidelijk een volbloed fascist, net als zijn naamgenoot uit Antwerpen. De politiek-culturele roots van beide Barten zijn dan ook dezelfde: het VNV en de collaboratie.

Het bestuursakkoord dat door Bart Somers werd opgesteld, leest als een oorlogsverklaring aan alles en iedereen die "on-Vlaams" of Belgisch is binnen het Mechelse grondgebied. Die oorlogsverklaring heb ik althans, klaar en duidelijk ontvangen.

VLAANDEREN-FASCISTENLAND: N-VA als EXTREEM-RECHTS

Het zondagkrantje van vandaag meldde "Guy Verhofstadt schoffeert N-VA". Guy Verhofstadt, aldus een ander Vlaams-medium, HLN, "beaamt" dat N-VA extreem-rechts is. Het zijn wat vreemde woorden en titels, immers een cirkel is rond, een vierkant heeft vier hoeken, en N-VA is een fascistische partij. Dit is geen gratuite benoeming, maar een vaststelling van objectieve gegevens. De N-VA democratisch noemen, dat is pas  manipulatie en leugenachtigheid.

Maar, als de N-VA fascistisch is zoals water nat, waarom is het dan zo moeilijk om de verbazing over de correcte omschrijving van een  Vlaams-fascistische partij weg te nemen? Daarvoor zijn meerdere redenen, ik noem er drie.

(1)    De eerste is dat de N-VA in haar fascisme niet uniek is binnen de Nederlandstalige politiek in België. Het Vlaams-integrisme of Vlaams-fascisme is in elke "Vlaamse" partij aanwezig, het is alleen het meest uitgesproken bij N-VA. Anders gezegd: wanneer VLD, CD&V, Sp.a of Groen! de N-VA bekritiseren, bestrijden ze wat ze zelf verkondigen in hun programma. Elke Vlaamse partij heeft op dit ogenblik een Vlaams-Vlaams programma. Dit viel bv op bij de recente rel tussen Bart De Wever en Patrick Janssens, waarbij uiteindelijk bleek dat hun standpunt over stadsplichten niet zo verschillend was, lees: eigenlijk hetzelfde. Of nog: N-VA streeft naar confederalisme, en waarnaar streeft Patrick Dewael ? Naar confederalisme. Zoek de zeven verschillen… .

Het feit echter dat elke Vlaamse partij een variante brengt van het N-VA-programma, maakt van de N-VA  nog geen democratische partij: het bewijst eerder de teloorgang van de democratie in het Noorden van België.

Inhoudelijk is dit veralgemeende Vlaams-fascisme duidelijk te omschrijven. De Vlaamse Beweging is immers een expressie van de leer van Augustinus: extern de bekamping van de heidenen, intern het bestrijden van ketterij en van afvalligheid. In de 19de en 20ste eeuw werd die leer omgezet in solidarisme. Hij werd daarna al doende de basis van het programma van het VNV, en daarmee ook van de Vlaamse Beweging. De VNV-leuze  "De bekamping der Joden, de bekamping der Woeker, en de bekamping der Hetze" zit in het programma van elke "Vlaamse partij", bv als steun voor "De Palestijnse Zaak", waarop flaminganten graag zichzelf projecteren.

Mijn stelling is dus dat elke "Vlaamse partij" solidaristisch is, maar N-VA het meest uitgesproken. Dat blijkt bv in veralgemeende  standpunten over de volksverbonden positie van de huisarts, uit het willen afschaffen van de provincies, uit doorgedreven fusies, uit het streven naar culturele uniformering,  uit machtsconcentratie bij de Vlaamse regering.

Men heeft inderdaad geen  "reductio ad Vlaams Belang" nodig om aan te tonen dat N-VA fascistisch is.

Net zoals consumenten liever een Apple-tablet kopen dan een ander, omdat Apple het "origineel" is, net zo kiezen burgers voor N-VA omdat die het meest de originele versie brengt van het verhaal dat door de andere partijen wordt gepromoot.

(2)    De tweede reden is dat Guy Verhofstadt en Bart De Wever hetzelfde nationalistische verhaal hanteren, alleen over een ander territorium. Zoekt Bart De Wever escapisme in een imaginair Vlaanderen, Guy Verhofstadt vlucht weg in een imaginair Europa. Bart De Wever is een Vlaams-nationalist, Guy Verhofstadt is een Euro-nationalist. Dus ook Guy Verhofstadt bestrijdt met zijn kritiek op N-VA wat hij zelf verkondigt. Net als het Middeleeuwse Vlaanderen van de N-VA nooit bestaan heeft, net zo min heeft het Europa van Guy Verhofstadt's dromen ooit bestaan om daarna vernietigd te worden door 19de eeuws nationalisme. Ook het Euro-nationalisme is solidaristisch.

Bovendien is "extreem-rechts-zijn"  binnen de Europese politiek geen hoofdzone meer. Zo lang fascisten Euro-fascisten zijn, omarmt de EVP ze voluit. De nieuwe onvergeefelijke hoofdzonde is immers Euro-scepticisme. N-VA is even fascistisch als het Vlaams Belang, maar niet zo anti-Europees, vandaar haar "democratisch" imago.

In die context was de Griekse linkse anti-Europese opstelling zo boeiend. Aangezien Europa reactionair van aard is, zou men eerder verwachten dat Euro-scepticisme zich in progressieve kringen zou manifesteren, wat dan uiteindelijk toch gebeurde.

(3)    Een derde reden is coalitievorming. Als N-VA intrinsiek en objectief aantoonbaar een fascistische, extreem-rechtse partij is, hoe zit het dan met al die vrolijke coalities van N-VA met andere partijen ? Ook hier zit het  de "gewone" partijen niet makkelijk. Misschien willen ze door hun kritiek op N-VA een mogelijke coalitie met diezelfde partij open houden ?

Is N-VA aantoonbaar fascistisch ? Uiteraard. Voeren de andere partijen hetzelfde programma ? Evenzeer, uiteraard.

Vraag is dus of de niet-N-VA partijen hun versie of variante van het solidarisme gaan loslaten en hun roots herontdekken, of  dat ze eerder gaan blijven zweren bij "Vlaamsheid" als hoogste waarde.

Wat de komende verkiezingen betreft, het zal niet verbazen: ik stem wit. De bestaande partijen vertellen immers allen hetzelfde verfoeilijke verhaal.