15 februari 2013

DE JOODSE HOEREN VAN BART DE WEVER

"You stupid Woman !" uit "Allo, Allo" blijkt uiteindelijk te gaan, niet over de vrouw van een Franse cafébaas uit WOII, maar wel over Irina Bokova, de directeur-generaal van UNESCO. Het Bulgaarse kieken is erin geslaagd om zich ongeïnformeerd te laten spannen voor het gelobby van de Antwerpse Joden.  "Irina de Zure" vond het namelijk nodig om een anti-fascistische praalwagen uit het carnaval van Aalst niet te kunnen pruimen.

Mieke Schauvliege stuurde dan maar een toelichting aan de vrouw - die niet alleen zichzelf maar de hele UNESCO belachelijk heeft gemaakt - om uit te leggen dat het om een anti-fascistische actie ging. En dan toonde de actieve achtergrond-lobby zich: de Joodse Hoeren van Antwerpen, dwz het flamingante "Forum der Joodse Organisaties", blijkt van mening dat Joke Schauvliege de Aalsterse praalwagen vergoelijkt.

Met N-VA en met Bart De Wever heeft het "Forum der Joodse Organisaties" minder problemen. Zo werd al een cordon sanitair tegen het PVDA gevraagd. Zo wordt van Albert II verwacht dat hij de inbreng van het Koningshuis bij het anti-semitisme van WOII erkent. De Joodse  website "verzet.org" werd van het net gehaald.  De Antwerpse Joden verlagen zichzelf tot de rol van "Hoeren van Bart De Wever".

Dit feit is bijzonder cynisch. Bart De Wever is de erfgenaam van wie de Joden deporteerde. PVDA is de erfgenaam van wie in het verzet was tegen de Nazi's. Maar… het huidige PVDA is "pro-islam", en de N-VA is de partij van de lastenverlaging. Joden die hun stem draaien in functie van geldgewin, ze lijken zelf de belangrijkste anti-semitische karikatuur in de verf te zetten (1). Eigenlijk bespuwen de Antwerpse Joden de nagedachtenis van de Holocaust, en niet wie een anti-fascistische parodie brengt aan de hand van een praalwagen.

Het "Forum der Joodse Organisaties" vergoelijkt het Vlaams-fascisme van N-VA. Joden als fascisten-vriendjes: "Het kan verkeren" zei Bredero.

Wat is er waarschijnlijk gebeurd ? Toen bekend raakte  dat er een "SS-VA"-praalwagen in Aalst aanwezig zou zijn, klonk het als "We vinden het niet erg, maar we kunnen er ook niet mee lachen" bij N-VA. Als ze er zelf negatief op zouden gereageerd hebben, zou dit de kritiek bevestigen, dus contacteerde het N-VA bestuur invloedrijke vrienden: de Joodse Lobby. Die contacteerde Irina Bokova. Die weet nu dat ze zich oeverloos aanstelde, dat ze zich laten misbruiken heeft door Vlaams-fascisten, en dat ze de hele UNESCO belachelijk gemaakt heeft. Dus moesten de Antwerpse Joden het zelf maar laten horen, als handpop van Bart De Wever. De N-VA-hoop daarbij is intimidatie om "zulke voorvallen" in de toekomst te vermijden.

De leden van de Joodse gemeenschap van Antwerpen hebben zich verlaagd tot het ergste waartoe een mens zich kan verlagen in België: zich tot willoos instrument maken van de N-VA-propaganda. Het zijn hoeren van de vuilste soort.

(1) De meest uitgesproken (?)  vleesgeworden anti-semitische karikatuur werkend voor Joods Actueel heet Michael Freilich. Hij schrijft het zo: " De partij (N-VA) is rechts, jawel, maar niet extreem-rechts zoals sommigen verwijten. En dat beeld komt nu goed naar voren als zelfs de Joodse gemeenschap zich bij de N-VA op haar gemak voelt." M.a.w. als de Antwerpse Joden een monument mogen optrekken, hun offerrituelen blijven verderzetten en Bart De Wever geen probleem maakt over Belgische excuses over WOII, dan zal Joods Actueel graag als wederdienst excuustruus spelen opdat N-VA niet terecht extreem-rechts, Vlaams-fascistisch genoemd zou kunnen worden. 

Of nog: mensenrechtenschendingen zijn voor Joods Actueel geen probleem, als ze maar niet tegen Joden zijn. Waren Karl Marx en Sigmund Freud ook geen Joden ? Maakt dat van alle Joodse anti-Marxisten ook tegelijk anti-semieten ?

Het zit "goed fout" bij de Antwerpse Joodse gemeenschap.

Post Scriptum 18-02-2013

 In een opiniestuk in DS-online stelt Mia Doornaert, UNESCO-bekende en vriendin van Joods Actueel, dat de afkeuring van de SS-VA-praalwagen een soort democratische plicht zou zijn. N-VA fascistisch noemen is voor haar een daad van "negationisme". Die stelling is volledig onzinnig en ze getuigt van verregaande intellectuele valsheid.

De SS-VA praalwagen was immers een oprechte expressie van anti-fascisme en van bezorgdheid over het toenemend klimaat van polarisering in ons land. Het was een kritiek op N-VA, en op geen enkele manier  anti-Joods, er was geen vleugje anti-semitisme aan verbonden. Wie, zoals Mia Doornaert, alle registers open trekt om die expressie van oprechte en democratische bezorgdheid de kop in te drukken, maakt van zichzelf een collaborateur van het reële, actuele Vlaams-fascisme in functie van een schimmenspel uit het verleden. Als die collaboratie gebeurt om een Joods-fascist en N-VA-militant als Michael Freilich ter wille te zijn, wordt dit waarlijk degoutant.

Het walgelijke en vooral oerdomme opiniestuk van Mia Doornaert is daarom dubbel verbazend, want ze staat niet bepaald bekend als een N-VA sympathisante. Eén en ander roept belangrijke vragen op over de bij wijlen misplaatste invloed van Joodse lobby's en hoe die  lobby's zelf antisemitisme kunnen aanwakkeren, onder meer omdat ze zonder scrupules de continuïteit van hun religieuze rituelen verdedigen.

Het regime van Mussolini was geen Nazisme, maar wel een fascisme. Het regime van Franco was geen Nazisme, maar wel een fascisme. Het regime van de Griekse Kolonels was geen Nazisme, maar wel een fascisme. Het regime van Pinochet was geen Nazisme, maar wel een fascisme.
Het regime van de  Argentijnse legertop was geen Nazisme, maar wel een fascisme. De Vlaamse politiek, met daarin N-VA in het centrum, is geen Nazisme, maar wel een fascisme. En om dat aan de kaak te stellen, was de SS-VA-praalwagen te Aalst een geschikt middel. 

Het stuk van Mia Doornaert, was dan ook niet meer dan zelf-prostituering op aanvrag van "Joodse N-VA-vrienden": gewoonweg platte collaboratie.




4 februari 2013

EEN TRIESTE VERTONING VAN ARROGANTIE EN ONRIJPHEID

Hoe droevig het gesteld is met "Politiek Vlaanderen" bleek nog maar eens dit weekend.

Om een visie op de neutraliteit van loket-ambtenaren weer te geven gebruikte Bart De Wever het voorbeeld van het Gay-Pride-symbool, de regenboog. Waarschijnlijk om het niet rechtstreeks over de hoofddoek te moeten hebben. En mogelijk, of vooral, om twee van zijn politieke tegenstanders in verlegenheid te brengen: Tom Lanoye en Elio Di Rupo. De uitspraak van Bart De Wever over "islamitische janetten die op het Vlaams Belang" stemmen, is, zoals hij standaard doet, degoutant  provocatief, en in de eerste plaats een non-event.

Bart De Wever  had even goed met een of andere provocatieve formulering kunnen zeggen dat een vierkant vier hoeken heeft: het is nu eenmaal de logica zelf om van loketbedienden enige terughoudendheid en soberheid in dress-code te verwachten. Wie wil actie voeren, statements maken, of een religie promoten, kan dat in zijn vrije tijd, op daartoe geschikte plaatsen.

De zin van Bart De Wever was lomp en idioot, zoals we van een aandachtshoer als hem gewend zijn. Maar er is één belangrijk verschil: bij alle vroegere smerige uitlatingen bleef "Politiek Vlaanderen" potdoof, zelfs bij het meest vunzige zoals "Zelfs een varken schijt niet waar het eet" als hij het over Nederlandstalige Belgicisten heeft. Nu het gaat over een homo-T-shirtje (en dus zelfs niet over homo's zelf !), is het kot te klein. Wat volgde bij de anders-naar-Bart-De-Wever-toe-verstomde-en-kritiekloze-politici, was een trieste vertoning aan achterlijke en belachelijke reacties, die in het merendeel van de gevallen op geen enkele manier van toepassing waren op de gesproken woorden zelf. Een festival van debiele uitlatingen, over hetero-seksuele dassen, trouwringen aan het loket, religieuze keuzes en de bodem van de moraliteit, het meest stupide eerst, als het maar kon dienen om het gedweep van de spreker te bevestigen met het nieuwe geloof  dat homo's heilig verklaart.

In die zin sluit het incident aan bij de mondiale politieke actualiteit. In Frankrijk, waar het homohuwelijk anderhalf jaar geleden nog verworpen werd in het parlement, is het nu goedgekeurd door een machtsgreep van François Hollande. Een grote stap voor Frankrijk, een droeve stap voor de mensheid.

Dit jaar bestaat het Belgische homo-huwelijk 10 jaar. Het is niets om fier op te zijn, maar de klaroenen mochten toch even schallen. Toen het werd ingevoerd werd het door Karel De Gucht uitgeroepen tot kenmerk van aanwezigheid van beschaving. Wat mij betreft is het homohuwelijk een kenmerk van afwezigheid van beschaving, ontsproten aan door het kapitalisme vervreemde geesten van ge-atomiseerde individuen: ze kennen het concept "natuur van de mens" niet.

Het Belgische homohuwelijk is gewoon een debiele wet, die in het rijtje kan gaan staan bij andere debiele Belgische wetten, een expressie van egoïsme en van narcisme. De wet is vooral inefficiënt, en doet meer kwaad dan goed, want op die 10 jaar is de homofobie in België niet afgenomen, maar toegenomen. Misschien zit het systematisch beledigen en stigmatiseren van hetero's er voor iets tussen ?

Van verregaande homo-fobie is de slinger omgeslagen naar dolgedraaide homo-folie. Het zal waarschijnlijk nog lang duren voor een rijpe, evenwichtige visie groeit om een homo-vriendelijke samenleving te laten bloeien.

Het onvoorstelbaar dom niveau van de reacties op de zoveelste provocatie van Bart De Wever, doet echter het ergste vermoeden over de bekwaamheid van "Politiek Vlaanderen": als het geen Vlaams-fascisten zijn, zijn de "Vlaamse" politici gewoon mafkezen met een cultuur op fuifzaal-niveau.