De Britse bevolking
stemde overtuigend voor het verlaten van de Europese Unie, een historische
gebeurtenis die ik bijzonder apprecieer. De Euro-nationalistische
propaganda-machine trekt zich ondertussen op gang: wie stemde voor een Brexit
wordt voorgesteld als achterlijk, slecht opgeleid, oud, "niet goed
wijs", emotioneel, irrationeel, en vooral extreem-rechts. Kortom: men zou
niet voor minder kiezen om de Europese constructie te verlaten.
De Brexit is in de eerste
plaats een doorbreken van de particratie: met een opkomst van meer dan
70 %, een uitslag van 52% "OUT", is het onverdedigbaar die te herleiden tot
één politieke partij.
Een eerste blik op de
nieuwe kaart van Europa leert dat de huidige EU-landen een gebied bestrijken
dat vroeger werd bezet door Nazi-Duitsland. Of door de "Heilige Alliantie". Of door Napoleon. Of door Karel V.
Of door Karel de Grote. Of door Constantijn I. Zoals velen zien die niet verblind
zijn door de Euro-propaganda: de EU is niet meer dan een zoveelste
reconstructie van vroegere megalomane, totalitaire staatsvormen.
De Europese integratie
is historisch principieel totalitair. Het precedent van een uitstap is dan ook meer dan welkom. Er zijn echter nog wel meer redenen
om de Europese eenmaking weg te wensen.
- De Europese ideologie is een volkeren-ideologie. Europa is voorstander van een diversiteit van volkeren en gemeenschappen, maar niet van mensen. Daardoor is een steeds sterker integrerend Europa vernietigend voor de menselijkheid. Europa is principieel anti-humanistisch.
- De volkeren-logica van Europa bevordert cultureel nationalisme, in de eerste plaats van Europa zelf, maar vooral van groepen die zich een "volk" weten en die streven naar een "convergentie van volk en staat", zoals de N-VA. Europa is de motor, of minstens één van de motoren, achter het Vlaams-nationalisme, hoe paradoxaal dit ook moge klinken.
- De Europese logica is economistisch-kapitalistisch, waarin een tweede element van gemeenschappelijk vervat zit met het Vlaams-nationalisme. Men focust nu in de nieuwsuitzendingen ook vooral op de economische gevolgen van de Brexit. Een samenleving, en het leven, zijn echter meer dan economie alleen. Of de Brexit zelfs economisch nadelig zal zijn voor Groot Brittannië, valt nog te zien.
- Bekrompenheid is een typische eigenschap van Euro-nationalisten. "Denken" wordt door hen herleid tot "rationaliteit", en rationaliteit tot "economie". De vraag of de Britten gestemd hebben met "hun hart" of met "hun hoofd" was duidelijk aan de orde in de commentaren, uiteraard met de onderliggende boodschap: "Wie denkt met zijn hart, is niet goed bij zijn hoofd." De pro-Europese weldenkend-harteloze rationalisten blijken dan ook niet ontoevallig bedrijfsleiders te zijn.
- Europa veranderde de definitie van het concept "extreem-rechts". De EVP bijvoorbeeld bevat verschillende extreem-rechtse, fascistische groepen, maar gedoogt die omdat ze "Europeërs" zijn. Dit waren alvast de woorden van Wilfried Martens. Ook Guy Verhofstadt gebruikt de term "extreem-rechts" wanneer hij "anti-Europees" bedoelt. Het gevolg daarvan is dat veel fascisme onbekritiseerd blijft, zoals dat van de N-VA, omdat het niet anti-Europees is. Progressief Eurosceptisme, wordt doodgezwegen.
- Guy Verhofstadt is een boegbeeld van verdere Europese integratie. Probleem is echter: Guy Verhofstadt is een kieken. Eén zin van hem volstaat om elk weldenkend en evenwichtig mens tot een radicaal anti-Europees militant maken. Als de toekomst van Europa in zijn hoofd zit, moet de Europese integratie dringend een halt worden toegeroepen. Guy Verhofstadt redeneert als een alcoholverslaafde die denkt dat de oplossing voor zijn problemen nog meer drank is.
- Een bijzonder pijnpunt is de landbouw, waarbij Europese lidstaten minder en minder onafhankelijk worden in de eigen voedselvoorziening.
- Tot slot is er nog het verschijnsel "pro-Europese arrogantie". Vele prominente "Europeanen" zijn extreem zelfgenoegzaam, pretentieus en intellectueel vals. Zulke mensen kunnen onmogelijk vorm geven aan een harmonieuze samenleving.
Naar mijn mening heeft
de wereld nood aan een evenwichtige, op menselijkheid gerichte subsidiariteit.
Voor het Europese niveau geldt daarbij hetzelfde als voor het Vlaamse: ze willen te
veel en hun prioriteiten liggen verkeerd, nl. bij "de economie" en
bij "volkeren", ipv bij de mensen en de bij menselijkheid.
Lees ook: De Naweeën van Austerlitz
Postscript 26 juni 2016: "Quod erat demonstrandum"
De actualiteit sinds het Brexit-referendum bevestigt de correctheid van de bovenstaande stellingen:
- Het Vaticaan tekende de petitie tegen de Brexit, wat wijst op de hoger vermelde Katholieke wortels van de EU;
- Schotland wil onafhankelijk worden, wat wijst op het boven vermelde verband tussen Euro-nationalisme en Regionaal-nationalisme;
- Verschillende anti-democratische voorstellen worden gelanceerd door de "Pro-Europese Liga", zoals het beperken van het stemrecht van "ouderen";
- Verschillende machinaties worden opgezet om de uitslag van het Brexit-referendum te vernietigen;
- Economisch blijkt de Brexit vooral nadelig voor kapitaalkrachtige fracties binnen de samenleving;
- De propaganda-machine van de EU draait op volle toeren, om de EU-burgers de "Cultus van Europa" bij te brengen.
Er is maar één geldige conclusie: het "Project Europa" deugt niet. Het is fnuikend en totalitair, de Europese arrogantie is een splijtzwam voor elke natie en voor elke samenleving.
