25 mei 2014

VERKIEZINGEN 2014: 40% VOOR VLAAMS EXTREEM-RECHTS

De verkiezingsuitslag van vandaag is zoals ik die in augustus 2010 voorspeld heb: de opening naar een N-VA dictatuur. De tellingen zijn nog niet volledig, maar binnen het Vlaams Gewest zijn de trends reeds duidelijk:
  • 40% voor de extreem-rechtse partijen N-VA en Vlaams Belang;
  • 30% voor de rechtse en centrum-rechtse partijen CD&V en VLD;
  • 25% voor centrum-linkse en linkse partijen Sp.a, Groen! en PVDA
  • 5% andere.

Het zou interessant zijn de uiteindelijke federale zetelverdeling te vergelijken met die voor de senaat in 1936, toen sommigen ook een Vlaamse Concentratie beoogden. Hoe dan ook, 70% van de Nederlandstalige kiezers koos vandaag rechts, en dat stelt een meervoudig probleem:

1.    Het is een politiek probleem wegens de immoraliteit van de toekomstige machthebbers;
2.    Het is een cultureel probleem omdat gesubsidieerde  kunst zal herleid worden tot regimekunst;
3.    Het is een sociaal probleem, omdat 40% van de bevolking onbetrouwbaar blijkt, in het bijzonder de artsen (die stemmen 60% N-VA);
4.    Het is een sociologisch "probleem", of beter een sociologisch symptoom, van een samenleving die alleen aan klein profijt denkt.

Het enthousiasme van sommigen voor de show van vulgair flamingant uitschot als Bart De Wever, blijft verbazen. Hij is immers een slecht mens, iemand die Het Kwaad in de geschiedenis vertegenwoordigt, iemand die beroep doet op de meest primaire en basale egoïstische neigingen van zijn kiespubliek dat gewillig zijn leugens slikt als zoete koek. Bart De Wever is een onverbloemd en "pur sang" fascist, Vlaams-fascist meer bepaald.

Feit is dat niet iedereen voor N-VA is, maar weinigen zijn er tegen. Daarom heb ik blanco gestemd, want als je stemt, stem je N-VA, gewild of ongewild: alle partijen zijn bereid tot een coalitie met deze onmensen, en, weeral, omwille van kortzichtig en klein profijt. N-VA staat nergens als er geen partijen zijn die met haar  willen samenwerken, en daarom dragen die laatste een enorme morele verantwoordelijkheid.

Lees ook: Project 2014: de N-VA dictatuur , (augustus 2010)

Post Scriptum 26/05/2014:
De bovenstaande driedeling blijkt eerder een sociologisch profiel dan een kiesresultaat. 

Maakt men van de laatse 25 jaar de som van Vlaams-extreem-rechts, dwz, N-VA + LDD + Vlaams Belang, dan komt men steeds aan 38%. N-VA zet zich graag af tegen de "Trado's", Rechts zet zich graag af tegen Links, en vice versa: een driedeling dus. Samen geeft dat afgerond 40% extreem-rechts, 30% rechts, 25% links, 5% andere als basisstroom binnen het Vlaams-Gewest.

Van de democratische traditionele partijen kan men verwachten dat ze met hun Franstalige zusterpartijen front vormen tegen Vlaams extreem-rechts. Hun zelfverraad ligt erin dat ze de afgelopen 10 jaar samen met Vlaams extreem-rechts front gevormd hebben tegen "De Walen", gemotiveerd door de cultus van de Vlaamse volksverbondenheid. Van top-prioriteiten heeft men er maar één: het is noodzakelijk dat de "Trado's"  met zichzelf in het reine komen, en beslissen of hun topprioriteit de "V" is of hun ideologie".

  En dus, bij wijze van herhaling: ik zal nooit stemmen op een potentiële coalitiepartner van N-VA, en in de huidige toestand, stem ik dus Blanco. Pas als het primaat van de ideologie terugkeert en het haalt van de volksverbondenheid, zullen de Vlaamse politieke partijen misschien opnieuw een stem waard zijn.