22 februari 2008

GRAVENSTEENDEBIELEN

Een aantal "verlichte" flaminganten die vergaderen rond het Gentse Gravensteen hebben een "dreigement" geschreven welk inhoudt dat als de stoute Franstaligen geen verdere staatshervorming willen, of aan de grenzen van Brussel beginnen te sleutelen, er een Onafhankelijk Vlaanderen eenzijdig mag, of beter: "moet" uitgeroepen worden.

Wat verkondigen deze Gravensteendebielen?
  1. Zij zijn voor mensenrechten maar… zijn ongerust over "verkeerde" associaties van de Vlaamse Beweging met "Rechts" ;

  2. Zij zijn voor wederzijds respect en verdraagzaamheid, maar wie het met hen niet eens is, "mist intellectuele moed" , "is onbegrijpelijk" , kortom een onaanvaardbare toestand;

  3. Zij zijn tegen Vlaams romantisme, maar noemen zich, juist ja, "gravensteengroep";

  4. Zij zijn voor de Verlichting, en dus voor een wetenschappelijke benadering van de werkelijkheid, maar leuteren dat België is opgericht met als enig doel de Vlamingen te discrimineren, discriminantie die ongedaan werd gemaakt door de linkse arbeidersbeweging (= Cyriel Verschaeve? Juul De Winde ? August Borms? Jef Van de Wiele? Joris Van Severen ?) ;

  5. De taalgrens zou een staatsgrens zijn, en dat is "definitief", burgerrechten en -vrijheden zijn onbestaande, alleen territorialiteit telt: bloed en bodem, wie regeert bepaalt de (mono)cultuur.

  6. De staatshervorming kan alleen tot confederalisme leiden, en als dat niet lukt, dan is het separatisme de enige uitweg, voor de "redelijke" Vlaamse eisen: "Met onze Franstalige vrienden als het kan, zonder als het moet." Van eenheidsfederalisme hebben ze nog nooit gehoord.

  7. En het ergste van het ergste is "zelfverklaard 'progressief Vlaanderen' " dat er "onaanvaardbare" (!!) pro-Belgische meningen op nahoudt. Onaanvaardbaar in naam van de vrije meningsuiting, dat is zeker.

Wie zijn nu deze Gravensteendebielen?

Etienne Vermeersch, Jan Verheyen, Frans-Jos Verdoodt, Piet van Eeckhaut, Jef Turf, Bart Staes, Johan Sanctorum, Jean-Pierre Rondas, Yves Panneels, Chris Michel, Bart Maddens, Paul Ghijsels, Paul De Ridder, Dirk Denoyelle, Peter De Graeve, Eric Defoort, Jo de Caluwe en Ludo Abicht

Proficiat voor deze knoeiers ! Zij bewijzen eens te meer dat flaminganten een moreel minderwaardige sub-etnische groep "der échten" in onze samenleving vormen.

19 februari 2008

DE PROFEET VAN VLAANDEREN

U raadt het al: deze bijdrage gaat over N-VA politicus en aanbeden voorzitter Bart De Wever. Die man is immers een opmerkelijk verschijnsel omdat er een onuitgesproken taboe rust op kritiek ten aanzien van zijn "persoon". Zoiets verdient de nodige aandacht.

Waarom Bart De Wever boven alle kritiek verheven is ('t is ne plezante, hij kan het goed zeggen, enz), blijkt het feit dat hij deel uitmaakt van de flamingante mythologie. Die flamingante mythologie is vrij uitgebreid, maar de "vedettenstatus" van Bart De Wever is er op dit ogenblik ongetwijfeld een intrinsiek onderdeel van. Verder omvatten de mythen en legenden van "Het Vlaamse Volk" sprookjes over "de 'kolonisatie' van Vlaanderen in 1830" ; "de artificiële bourgeoisstaat België"; "de oeroude taalgrens" ; "waarom België eigenlijk ‘Nederland’ is" ; "Vlamingen zijn een 'Germaans' volk" ; "de voor goed en voor altijd teloor gegane provincie Belgica" ; "Vlaanderen dat bestaat sinds Clovis" ; "België, de onmogelijke democratie" ; en niet te vergeten: "De 'natuurlijke verdampings'-doctrine van België".

Vooral dat laatste is essentieel voor de figuur van Bart De Wever. Hij is een exponent van wat Karl Popper "moreel historicisme" noemde, dwz de ideologie die de geschiedenis tot morele norm verheft. In het geval van Bart De Wever is de toekomst die aan hem geopenbaard werd, een bron van normering. Hij ziet de toekomst niet zoals ze zou kùnnen zijn, zoals een sociaal wetenschapper, ook niet zoals ze zàl zijn, zoals een helderziende, maar Bart De Wever ziet de toekomst van Vlaanderen zoals ze op Goddelijke gronden behoort te zijn. Bijgevolg is iedereen die naar een andere toekomst voor België streeft, een "godslasteraar".

Is evolutietheorie normaal iets dat het heden uit het verleden verklaart, de evolutietheorie van Bart de Wever ziet wat nog komen moet, en maakt er een morele must van. Wie is er nu opgewassen tegen zulk een "medium", tegen zulk een "profeet" van de Vlaamse zaak ? Volgens Wiki is een profeet een mens die:

"...na het contact met de godheid verslag uitbrengt van wat hem door die godheid is opgedragen te zeggen aan de (geloofs)gemeenschap. Uit de aard der zaak verwijst zo'n boodschap (vaak vermanend) naar verkeerde daden in het verleden, zegt wat er bijgevolg te doen staat en voorspelt wat er zal gebeuren als er niet gehandeld wordt zoals de godheid opdraagt via zijn profeet."

Kortom: "Vlaanderen is Groot en Bart De Wever is zijn Profeet" , en cartoons zijn verboden: kritiek op Bart De Wever is kritiek op "de lotsbestemming van Vlaanderen" en dus eveneens godslastering. Het bewaken van deze voorbestemde en aan Bart De Wever geopenbaarde toekomst, omschrijft hij met het vermijden dat er "scheve voeten gezet worden" bij de staatshervorming.

Profeten worden doorgaans ook geacht van hoge moraliteit te zijn. Hoe zit dat nu met Bart De Wever, wat is zijn "moraliteitsgehalte" ?

Over de Jodenvervolgingen in Antwerpen wist hij te zeggen dat de excuses van het Antwerps stadsbestuur ongepast waren. Nadien heeft hij zich "verontschuldigd" ten aanzien van de geschokte Joodse gemeenschap, maar niet voor de inhoud van zijn woorden, maar enkel voor de "ongelukkige timing" ervan. Zo in de stijl van: "Excuseer dat ik u vandaag een smeerlap noemde, ik had het morgen moeten doen".

Bart De Wever is dol op extreem-rechts. Ook aan het Vlaams Belang maakt hij alleen strategische, maar geen inhoudelijke verwijten. Hij is paraat op de begrafenis van Karel Dillen, poseert "puur toevallig" met Jean-Marie Le Pen op een foto tijdens een nationalistisch congres. De collaboratie van flaminganten is voor hem dan weer slechts een klein en ongemakkelijk ongelukje uit de geschiedenis van de Vlaamse Beweging. En de Vlaamsgezinde Hans Van Temsche is uiteraard geen racist.

Kritiek duldt Bart De Wever niet. Wanneer hij merkte dat het CGKR een dossier over N-VA aanlegde, vroeg hij prompt het kortwieken van het centrum. En als hij niet de macht heeft om de kritiek te doen verstommen, dan gaat hij bleiten als een plat papjong, in de stijl van "Allez zeg, ziet dat nu toch, wat die zeggen".

Bij de simpelen van geest heeft Bart De Wever succes als mediavedet. "Welgebekt" (wij zeggen hier gewoon "groot bakkes" ) legt hij zich toe op "originele" maar inhoudsloze ridiculiseringen van zijn "tegenstrevers" met als enige doel een super-denigrerende uitspraak over hen te kunnen doen. En hoe kleiner zijn slachtoffers zo worden, hoe meer de mythe van "Bart de Enig-Alwetende Profeet" gevoed wordt, uiteraard.

Enkele voorbeelden. Over Walter Zinzen en B-Plus zei hij: "Walter Onzinzen en consoorten" ; over Lukas Vander Taelen en andere "postmoderne Belgenvriendjes": "Zelfs een varken schijt niet waar het eet" ; tegen Vera Dua: "Zeg, ge moogt me wel in de ogen kijken als ge iets tegen mij zegt !" (alsof dat een smakelijk zicht zou zijn, die vettige kop); over "de Franstaligen": "Een lepeltje suiker kunnen ze krijgen". De "Profeet van Vlaanderen" blijkt niet meer dan de "Goochelaar met kleineringen", er valt er immers niet de minste gedocumenteerde en onderbouwde inhoud te bespeuren in de ridiculiserende parafrasen van Bart De Wever.

Een mediastunt is voor hem ook graag meegenomen, zoals een zo gezegd verdedingschrift ten gunste van Abou Jajah. Bart De Wever meende in de recente veroordeling van Jajah wegens "ophitsing" een politiek proces te zien. Was dat nu niet geweldig, opkomen voor een politiek tegenstrever ! Die niet meer in België woont, wel te verstaan, en niet meer aan politiek doet. Dat Bart De Wever als politicus de Scheiding der Machten daarmee mogelijk overtreedt (een bisnummer na zijn opmerkingen over het proces van Hans Van Temsche), tja, men is profeet of men is het niet hé. En het is toch maar kritiek op de Belgische justitie, onderverstaan: na een splitsing van justitie zou dit onmogelijk zijn, want "Wat we zelf doen, doen we beter". Het artikel van Bart De Wever over Abou Jajah was enkel en alleen ingegeven door politiek opportunisme, maar het klonk weer o zo mooi.

Verder misbruikt Bart De Wever het succes van Barack Obama om er compleet misplaatste conclusies over inburgering en identiteit uit te trekken, en is hij uitgesproken anti-ecologisch en volledig gevoelloos voor de problematiek van dierenrechten: sentimenteel masochisme vindt hij, "De Schepping is Goed".

Met dit alles in gedachten is het dan ook niet moeilijk om de gepaste besluiten te trekken over de persoonlijkheid van Bart De Wever als profeet: Bart De Wever is eigenlijk "Bart De Zever" , een saaie achterlijke vetkwal en een arrogant stuk flamingant krapuul, een onverdraagzame vent die elke vorm van wetenschappelijk historisch denken mist, alleen geapprecieerd door simpelen en opportunisten die in volle bewondering staan voor hun geliefde demagoog, die niets te vertellen heeft maar het wel "goed kan zeggen".

En niet te vergeten: met goede vrienden in de Vlaamse politiek.