In een recent
interview noemt Bart de Wever de extreem-linkse partij PVDA "restafval van
de 20ste eeuw", zelfs "klein gevaarlijk afval". Het
is wat verwonderlijk, want als er nu iemand is waarvan ik vind dat hij zich best zou
aandienen om zich te laten verwerken als gevaarlijk chemisch afval, dan is het
wel Bart De Wever zelf.
Om de uitspraak van
Bart De Wever mogen we blij zijn, want ze schept duidelijkheid over het onverbloemd fascisme van N-VA in het algemeen en van Bart De Wever in het bijzonder.
De appreciatie "restafval van de 20ste eeuw" kan men immers
begrijpen als "niet meer van deze tijd", en in dat geval is ze een
expressie van het "Nieuwe Orde"-denken van Bart De Wever, en van de
huidige samenleving in een bredere context, zoals ook in de techno-fascistische
slogan: "Cash is passé".
Echter, liever restafval
van de 20ste eeuw, dan
uitschot van de 21ste. Volgens de N-VA-logica is ook het Vlaams
Belang "restafval van de 20ste eeuw", maar, en dat is
belangrijker, volgens deze logica is N-VA gewoon het "new-school"
fascisme tegenover het "old-school" fascisme van het Vlaams Belang.
Bart De Wever trekt de lijn tussen Oud en Nieuw, plaatst zichzelf resoluut bij
"Nieuw", maar dan wel als kwaad in de geschiedenis.
Niet te vergeten
hierbij, is ook het feit dat de Franstalige vleugel van PVDA sterk scoort in de
peilingen, en de communautaire ondertoon daarvan zal wel uitdrukkelijk de
bedoeling zijn. Zulks komt dan van een partij die segregatie pretendeert te
willen vermijden door het invoeren van een "Vlaams-Europese leidcultuur",
maar die wel graag wil polariseren tussen Vlaams en on-Vlaams. Bovendien zouden
we daarbij moeten geloven dat "Vlaams" op een of andere manier voor
iets moois of iets goeds zou staan, waar het als culturele identiteits-obsessie in wezen om een synoniem voor "fascistisch"
gaat, in het bijzonder in handen van de N-VA-ideologen.
Kortom: sommigen
proberen de komende verkiezingen al op gang te trekken. We hebben die film
echter al gezien: Bart De Wever is een onverbeterlijk stuk krapuul, en dat is oud
nieuws. De N-VA, we kennen ze ondertussen al "van binnen en van buiten".
Ze is niet alleen oud nieuws, maar vooral slecht nieuws. Maar ook dat laatste is
oud nieuws.
Postscript 3 januari 2017
Graag voeg ik hier ter bezinning nog volgend gedicht aan toe uit 1946, van Martin Niemöller. Vooral de eerste zin is in deze bijzonder relevant:
Graag voeg ik hier ter bezinning nog volgend gedicht aan toe uit 1946, van Martin Niemöller. Vooral de eerste zin is in deze bijzonder relevant:
- Toen de nazi's de communisten arresteerden, heb ik gezwegen;
- ik was immers geen communist.
- Toen ze de sociaaldemocraten gevangenzetten, heb ik gezwegen;
- ik was immers geen sociaaldemocraat.
- Toen ze de vakbondsleden kwamen halen, heb ik niet geprotesteerd;
- ik was immers geen vakbondslid.
- Toen ze de Joden opsloten, heb ik niet geprotesteerd;
- ik was immers geen Jood.
- Toen ze mij kwamen halen
- was er niemand meer, die nog protesteren kon.
- was er niemand meer, die nog protesteren kon.