31 december 2016

BART DE WEVER: UITSCHOT VAN DE 21ste EEUW



In een recent interview noemt Bart de Wever de extreem-linkse partij PVDA "restafval van de 20ste eeuw", zelfs "klein gevaarlijk afval". Het is wat verwonderlijk, want als er nu iemand is waarvan ik vind dat hij zich best zou aandienen om zich te laten verwerken als gevaarlijk chemisch afval, dan is het wel Bart De Wever zelf.

Om de uitspraak van Bart De Wever mogen we blij zijn, want ze schept duidelijkheid over het onverbloemd fascisme van N-VA in het algemeen en van Bart De Wever in het bijzonder. De appreciatie "restafval van de 20ste eeuw" kan men immers begrijpen als "niet meer van deze tijd", en in dat geval is ze een expressie van het "Nieuwe Orde"-denken van Bart De Wever, en van de huidige samenleving in een bredere context, zoals ook in de techno-fascistische slogan: "Cash is passé".

Echter, liever restafval van de 20ste eeuw,  dan uitschot van de 21ste. Volgens de N-VA-logica is ook het Vlaams Belang "restafval van de 20ste eeuw", maar, en dat is belangrijker, volgens deze logica is N-VA gewoon het "new-school" fascisme tegenover het "old-school" fascisme van het Vlaams Belang. Bart De Wever trekt de lijn tussen Oud en Nieuw, plaatst zichzelf resoluut bij "Nieuw", maar dan wel als kwaad in de geschiedenis.

Niet te vergeten hierbij, is ook het feit dat de Franstalige vleugel van PVDA sterk scoort in de peilingen, en de communautaire ondertoon daarvan zal wel uitdrukkelijk de bedoeling zijn. Zulks komt dan van een partij die segregatie pretendeert te willen vermijden door het invoeren van een "Vlaams-Europese leidcultuur", maar die wel graag wil polariseren tussen Vlaams en on-Vlaams. Bovendien zouden we daarbij moeten geloven dat "Vlaams" op een of andere manier voor iets moois of iets goeds zou staan, waar het als culturele identiteits-obsessie in wezen om een synoniem voor "fascistisch" gaat, in het bijzonder in handen van de N-VA-ideologen.

Kortom: sommigen proberen de komende verkiezingen al op gang te trekken. We hebben die film echter al gezien: Bart De Wever is een onverbeterlijk stuk krapuul, en dat is oud nieuws. De N-VA, we kennen ze ondertussen al "van binnen en van buiten". Ze is niet alleen oud nieuws, maar vooral slecht nieuws. Maar ook dat laatste is oud nieuws.

Postscript 3 januari 2017
Graag voeg ik hier ter bezinning nog volgend gedicht aan toe uit 1946, van Martin Niemöller. Vooral de eerste zin is in deze bijzonder relevant:

Toen de nazi's de communisten arresteerden, heb ik gezwegen;
ik was immers geen communist.
Toen ze de sociaaldemocraten gevangenzetten, heb ik gezwegen;
ik was immers geen sociaaldemocraat.
Toen ze de vakbondsleden kwamen halen, heb ik niet geprotesteerd;
ik was immers geen vakbondslid.
Toen ze de Joden opsloten, heb ik niet geprotesteerd;
ik was immers geen Jood.
Toen ze mij kwamen halen
was er niemand meer, die nog protesteren kon.