Met een val van 24% naar 16% merkt Sp.a-politica Freya Van den Bossche wel dat er enig ongenoegen is tegenover Sp.a (ze kan er moeilijk naast kijken) maar ze "kent de reden van de nederlaag niet".
Dat is wel bijzonder, en tegelijk kenmerkend voor de Sp.a. Als men mij vraagt waarom ik niet of nooit Sp.a stem, heb ik even tijd nodig om te kiezen met welke reden te beginnen. En Freya Van den Bossche weet van niets. Straf toch.
Kort gezegd zijn er twee partijen waarop ik weiger te stemmen: Vlaams Belang en Sp.a. En om dezelfde redenen: beide partijen promoten discriminatie. Vlaams Belang wil discrimineren ten gunste van de "échte" Vlamingen, Sp.a wil voor iedereen "gelijke kansen", dwz Sp.a wil een veralgemeend positief-discriminatiebeleid. Maar ook positieve discriminatie is discriminatie, en bij gevolg ben ik zowel tegen Vlaams Belang als tegen Sp.a.
Maar er zijn voor mij nog vele andere redenen.
Ten eerste is er de ethische arrogantie en de claim op alleenzaligmakendheid van Johan Vande Lanotte. ("There can only be one, de Johan"). Daardoor is Sp.a geen democratische partij te noemen.
Ten tweede is er het Vlaams-nationalisme van Frank Vandenbroucke. Die heeft gedurende de hele campagne gesteld dat Sp.a rijmt op N-VA, dat een staatshervorming nodig is omdat met die lamme en luie Walen toch niets aan te vangen valt. Anders gezegd: Frank Vandenbroucke heeft campagne gevoerd voor Bart De Wever en Yves Leterme.
Rond deze twee punten hangt een sfeer van verraad in Sp.a-kringen: verraad tegenover de vakbonden, verraad tegenover de Franstalige zusterpartij, de PS. Wanneer ik merk dat Caroline Gennez en Johan Vande Lanotte de huidige Sp.a-nederlaag in de schoenen van de PS willen schuiven (en daarmee nogmaals meedoen aan de Vlaams-nationalistische hetze tegen de PS) dan denk ik dat ze beiden echt “om op te pissen” zijn. Minable zonder meer.
Dit Sp.a-verraad ten aanzien van de PS en van de vakbonden, kan niet los gezien worden van de smerige campgane die Sp.a gevoerd heeft tegen Groen!, waarna Groen! met het hoofddoekendebat een even smerige anti-Sp.a-campagne heeft gevoerd. Merk hierbij op dat Sp.a-Antwerpen het nog relatief goed doet.
Het Vlaams-nationalisme van Frank Vanden Broucke kan evenmin los gezien worden van het bestaan van het kartel met Spirit, en we kunnen alleen hopen dat de Sp.a-top beseft dat als ze beter voor Elio Di Rupo dan voor Geert Lambert had gekozen.
De Sp.a-keuze voor Spirit versterkt niet alleen het Vlaams-nationalisme van Sp.a, maar eveneens haar irrationalisme. Dit heeft onder meer te maken met de connecties van Sp.a met de Vlaamse Vrijzinnigheid, waarvan Rik Pinxten de voorzitter is en die voluit gaat voor irrationaliteit en cultuurrelativisme. Spirit is een barak van mafkezen, een "cage aux folles", en zo is het helemaal niet verwonderlijk dat niet weinige Sp.a-stemmers als tegenreactie vallen voor slogans als "gezond verstand".
Ethische arrogantie, Vlaams-nationalisme met verraad ten aanzien van de vakbonden en de PS, irrationalisme en cultuurrelativisme zijn de belangrijkste redenen waarom alleen nog gewoontestemmers op Sp.a stemmen, tegen beter weten in.
Maar er is nog een berg andere ergernissen: het walgelijke misbruik van anti-racisme in de show die werd opgevoerd rond Wouter Van Bellingen, de politiek onkundige witte konijnen, het misprijzen van Freya Van den Bossche voor de Belgische wetgever door haar fake-huwelijk in Thailand, een infantiel als Bruno Tobback die doodernstig komt vertellen dat hij de oplossingen kent voor het klimaatprobleem, een New-Age priesteres die een verkiesbare plaats krijgt, "meer arbeiders in het parlement" want ze moeten toch alleen op commando op het juiste knopje kunnen drukken, het misbruik van en door VRT-journalisten in functie van propaganda voor Sp.a., ik denk daarbij in het bijzonder aan "Morgen Beter".
Het is samen te vatten als: wie democratisch en Belgisch wil stemmen, stemt geen Sp.a.
Het is dan ook nodig dat Sp.a de klassieke definities van discriminatie en racisme herontdekt, en haar gelijke-kansen-hysterie laat varen. Dat Sp.a kiest voor België en voor de PS ipv te collaboreren met Vlaams-nationalisme en anti-syndicalisme. Dat Sp.a leert dat er voor elke oplossing alternatieven bestaan, ipv steeds alleenzaligmakendheid te claimen.
En hoe liggen de kaarten nu? De liberale familie is de grootste in de Kamer, maar CD&V/N-VA is aan zet. Stel nu dat Yves Leterme zijn flamingante kant versterkt, dan zal hij zijn onaanvaardbaarheid bij de andere partijen vergroten, en wordt de politicus van "goed bestuur" in de eerste plaats daardoor verantwoordelijk voor de onbestuurbaarheid van België.
Yves Leterme zal moeten kiezen tussen premierschap en "Vlaamse eisen". Kiest hij voor Vlaams-nationalisme, dan maakt hij zich onmogelijk. Wil hij premier worden, dan zal hij zijn Vlaams-nationalisme (en daarmee de N-VA) moeten dumpen. Dat is de verantwoordelijkheid waar Yves Leterme voor staat.
Als CD&V vasthoudt aan N-VA en aan haar eigen ondemocratische confederale eisen , en herfederalisering blijft weigeren, staan we op de rand van een scherp conflict, een hopelijk figuurlijke "burgeroorlog" zeg maar, tussen Belgen en flaminganten.
We zullen zien. Laat ons hopen dat de rede zegeviert.
Dat is wel bijzonder, en tegelijk kenmerkend voor de Sp.a. Als men mij vraagt waarom ik niet of nooit Sp.a stem, heb ik even tijd nodig om te kiezen met welke reden te beginnen. En Freya Van den Bossche weet van niets. Straf toch.
Kort gezegd zijn er twee partijen waarop ik weiger te stemmen: Vlaams Belang en Sp.a. En om dezelfde redenen: beide partijen promoten discriminatie. Vlaams Belang wil discrimineren ten gunste van de "échte" Vlamingen, Sp.a wil voor iedereen "gelijke kansen", dwz Sp.a wil een veralgemeend positief-discriminatiebeleid. Maar ook positieve discriminatie is discriminatie, en bij gevolg ben ik zowel tegen Vlaams Belang als tegen Sp.a.
Maar er zijn voor mij nog vele andere redenen.
Ten eerste is er de ethische arrogantie en de claim op alleenzaligmakendheid van Johan Vande Lanotte. ("There can only be one, de Johan"). Daardoor is Sp.a geen democratische partij te noemen.
Ten tweede is er het Vlaams-nationalisme van Frank Vandenbroucke. Die heeft gedurende de hele campagne gesteld dat Sp.a rijmt op N-VA, dat een staatshervorming nodig is omdat met die lamme en luie Walen toch niets aan te vangen valt. Anders gezegd: Frank Vandenbroucke heeft campagne gevoerd voor Bart De Wever en Yves Leterme.
Rond deze twee punten hangt een sfeer van verraad in Sp.a-kringen: verraad tegenover de vakbonden, verraad tegenover de Franstalige zusterpartij, de PS. Wanneer ik merk dat Caroline Gennez en Johan Vande Lanotte de huidige Sp.a-nederlaag in de schoenen van de PS willen schuiven (en daarmee nogmaals meedoen aan de Vlaams-nationalistische hetze tegen de PS) dan denk ik dat ze beiden echt “om op te pissen” zijn. Minable zonder meer.
Dit Sp.a-verraad ten aanzien van de PS en van de vakbonden, kan niet los gezien worden van de smerige campgane die Sp.a gevoerd heeft tegen Groen!, waarna Groen! met het hoofddoekendebat een even smerige anti-Sp.a-campagne heeft gevoerd. Merk hierbij op dat Sp.a-Antwerpen het nog relatief goed doet.
Het Vlaams-nationalisme van Frank Vanden Broucke kan evenmin los gezien worden van het bestaan van het kartel met Spirit, en we kunnen alleen hopen dat de Sp.a-top beseft dat als ze beter voor Elio Di Rupo dan voor Geert Lambert had gekozen.
De Sp.a-keuze voor Spirit versterkt niet alleen het Vlaams-nationalisme van Sp.a, maar eveneens haar irrationalisme. Dit heeft onder meer te maken met de connecties van Sp.a met de Vlaamse Vrijzinnigheid, waarvan Rik Pinxten de voorzitter is en die voluit gaat voor irrationaliteit en cultuurrelativisme. Spirit is een barak van mafkezen, een "cage aux folles", en zo is het helemaal niet verwonderlijk dat niet weinige Sp.a-stemmers als tegenreactie vallen voor slogans als "gezond verstand".
Ethische arrogantie, Vlaams-nationalisme met verraad ten aanzien van de vakbonden en de PS, irrationalisme en cultuurrelativisme zijn de belangrijkste redenen waarom alleen nog gewoontestemmers op Sp.a stemmen, tegen beter weten in.
Maar er is nog een berg andere ergernissen: het walgelijke misbruik van anti-racisme in de show die werd opgevoerd rond Wouter Van Bellingen, de politiek onkundige witte konijnen, het misprijzen van Freya Van den Bossche voor de Belgische wetgever door haar fake-huwelijk in Thailand, een infantiel als Bruno Tobback die doodernstig komt vertellen dat hij de oplossingen kent voor het klimaatprobleem, een New-Age priesteres die een verkiesbare plaats krijgt, "meer arbeiders in het parlement" want ze moeten toch alleen op commando op het juiste knopje kunnen drukken, het misbruik van en door VRT-journalisten in functie van propaganda voor Sp.a., ik denk daarbij in het bijzonder aan "Morgen Beter".
Het is samen te vatten als: wie democratisch en Belgisch wil stemmen, stemt geen Sp.a.
Het is dan ook nodig dat Sp.a de klassieke definities van discriminatie en racisme herontdekt, en haar gelijke-kansen-hysterie laat varen. Dat Sp.a kiest voor België en voor de PS ipv te collaboreren met Vlaams-nationalisme en anti-syndicalisme. Dat Sp.a leert dat er voor elke oplossing alternatieven bestaan, ipv steeds alleenzaligmakendheid te claimen.
En hoe liggen de kaarten nu? De liberale familie is de grootste in de Kamer, maar CD&V/N-VA is aan zet. Stel nu dat Yves Leterme zijn flamingante kant versterkt, dan zal hij zijn onaanvaardbaarheid bij de andere partijen vergroten, en wordt de politicus van "goed bestuur" in de eerste plaats daardoor verantwoordelijk voor de onbestuurbaarheid van België.
Yves Leterme zal moeten kiezen tussen premierschap en "Vlaamse eisen". Kiest hij voor Vlaams-nationalisme, dan maakt hij zich onmogelijk. Wil hij premier worden, dan zal hij zijn Vlaams-nationalisme (en daarmee de N-VA) moeten dumpen. Dat is de verantwoordelijkheid waar Yves Leterme voor staat.
Als CD&V vasthoudt aan N-VA en aan haar eigen ondemocratische confederale eisen , en herfederalisering blijft weigeren, staan we op de rand van een scherp conflict, een hopelijk figuurlijke "burgeroorlog" zeg maar, tussen Belgen en flaminganten.
We zullen zien. Laat ons hopen dat de rede zegeviert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten