EERLIJK en OPRECHT

"Wetstraat in shock" schrijft de DS-online. Is dit echt of gespeeld ? Het lijkt me dat een oplossing voor de politieke impasse er alleen kan komen na het einde van de stratego.

Laat ons eerlijk zijn: verschillende linkse en anti-N-VA actoren in onze samenleving zijn blij met het "Neen" van Bart De Wever. De Pvda vond de nota maar niks. De vakbonden dreigden met acties. De BUB springt een gat in de lucht van blijdschap nu die "zielige nota" van de baan lijkt. Ikzelf noemde de nota visieloos en verkoos geen regering boven een regering op basis van deze nota Di Rupo.

Wat betekent overigens het "Ja, maar" van de verschillende partijen die positief reageerden ? Elio Di Rupo heeft een uur en twintig minuten zijn nota voorgelezen alsof het definitief regeerakkoord was, met de opmerking: aan punten en komma's kan nog gesleuteld worden. Maar bij de "Ja, maar…"-partijen hoor ik dat ze wel willen onderhandelen, maar al doende de hele nota van a tot z willen herschrijven.

Waarop slaat de "Ja", dan ?

Elio Di Rupo stelde drie vragen tegelijk:

1. Wil u onderhandelen om toe te treden tot een federale regering ?
2. Wat zijn uw op- en aanmerkingen bij mijn nota ?
3. Gaat u akkoord met mijn nota ?

Het is duidelijk dat deze vragen apart, na elkaar en niet tegelijk moeten gesteld en beantwoord worden. Als één vraag er drie omvat, waarop moet men dan antwoorden ?

Wat nu ? Om te herhalen wat ik al meermaals voorstelde:

• Een regering maken op basis van een meerderheid en niet op basis van vermeende "overwinnaars" (politiek is geen sportevenement).
• Een regering zonder N-VA is een moreel imperatief.
• Een noodregering tot 2014 als afkoel- en bezinningsperiode: als de nota Di Rupo echt het beste of hoogst haalbare is van wat kan na een jaar studiewerk, dan is het aangewezen een grote pauze te nemen, want de nota is "brol".
• Vertrek van een positieve, menslievende toekomstvisie (zoals de visie van "België met Vier") en niet van een knutselende schadebeperking tussen conflicterende partijen.
• Werk van binnen naar buiten: een akkoord met twee (binnen één politieke familie), dan met drie, vier, enz tot acht.

Een voorstel dat oprecht goed is voor de bevolking, en onderhandelingen die eerlijk gevoerd worden, ipv manipulatief gespeeld, kunnen alleen succesvol zijn. De grootse struikelblok zit in de hoofden van de onderhandelaars, niet in de objectieve kenmerken van de werkelijkheid waarover ze zich buigen.