Wat kunnen we hier tegen doen? Niets, helemaal niets. Toch niet als we daaronder verstaan actie voeren met het oog op bijsturing van de genomen maatregelen. Die zullen immers doorgevoerd worden als een vlot lopende trein, terwijl de burgers op een terrasje van de zon genieten.
Maar dat we er niets kunnen tegen doen, betekent niet dat we niets kunnen doen. Graag communiceer ik enkele mogelijkheden die u wel hebt in confrontatie met de fascistische herdefiniëring van onze samenleving. Het is niet omdat we er niets kunnen tegen doen, dat we moeten staan applaudisseren aan de zijlijn.
(1) De propagandistische overheidsmanipulatie bestaat uit het organiseren van evenementen met een politiek-economische meerwaarde, evenementen waaraan u verzocht wordt te participeren. Blijf er weg. Bij wijze van voorbeeld kan men denken aan het Westhoektoerisme, aan de huidige Rubens-tentoonstelling in de Bozar, aan het Kerktorenklok-nep-referendum in Mechelen. Doe niet mee. Maak uw eigen agenda van zinvolle activiteiten, in plaats van geleefd te worden door de overheid.
(2) Vervang utilitaristisch opportunisme door een deugden- en niet-schade ethiek. Werkgevers willen de goedkoopste werkkrachten, als consument wil u het goedkoopste product. Verlaat deze logica en consumeer niet volgens de regel van de laagste prijs, maar volgens het moreel profiel van het bedrijf. Doe onderzoek naar de moraliteit van een potentiële samenwerkingspartner, en baseer uw handelen op uw oprechte conclusies en niet op beschouwingen van meer- of minwaarde. Anders gezegd: zelfs al is uw product duurder in een winkel met een moreel-positief profiel, koop toch bij die handelaar. Op lange termijn is dit het meest constructief voor de samenleving. Doe wat goed is, omdat het goed is, en niet omwille van wat het opbrengt.
(3) Er bestaat een eenvoudige definitie voor de loonnorm. Om het minimumloon te bepalen kan men best uitgaan van een gezin met twee kinderen dat onderhouden wordt met één loon, dwz één loon moet volstaan voor een gezin om een normaal leven te kunnen leiden. Of dit loon verdient wordt door één ful-time partner, twee part-times, man of vrouw, is niet relevant. Omgekeerd betekent dit ook dat mensen zich kunnen toeleggen op rondkomen met één portie van het bestaande minimumloon, en, zeker in combinatie met het bovenstaande punt (2), volgt hieruit vrijwillige soberheid, consuminderen. Koop alleen wat u nodig hebt, en wees bereid er een faire prijs voor te betalen bij een moreel-positieve handelaar.
(4) Wees de schepper van uw eigen leven. Het doel van het leven is leven, niet om gerecupereerd te worden als economisch kanonnenvlees. Maar "leven" wil niet zeggen consumeren, leven betekent zinvolle zelfverwezenlijking. Creatieve arbeid leidt naar geluk en voldoening, vervreemd werk leidt alleen naar ongeluk, en kan hoogstens beschouwd worden als een pragmatisch noodzakelijk kwaad. Voor al wie bekommerd is om de progressieve gedachte zou dit onderscheid tussen creatieve arbeid en vervreemdend werk, centraal moeten staan.
Dit zijn slechts 4 tips. Wie even stil staat bij zichzelf, zal meer middelen vinden om uit de hyper-kapitalistische logica te treden, die het opportunisme tot godsdienst verheven heeft.
Vernietig de regering Michel in het binnenste van u zelf, en de toekomst zal er beter uitzien, meer menselijk, en meer moreel verantwoord. De regering Michel zelf, is een "Regering van het Kwaad".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten